The Four Freshmen

In 1948 richtten de broers Ross en Don Barbour een barbershop kwartet op aan het Arthur Jordan Conservatory van de Butler-universiteit in Indianapolis met de naam Hal's Harmonizers. De andere leden waren Marvin Pruitt en Hal Kratzsch. In het verdere verloop van het jaar wijzigde de band het repertoire naar een jazzachtige muziekstijl. Het kwartet werd ombenoemd in The Toppers.

Pruitt verliet in 1948 de groep en werd vervangen door Bob Flanigan (lid van 1948-1992). De naam werd weer ombenoemd naar The Four Freshmen. Kratzsch werd in 1953 vervangen door Ken Errair (lid van 1953-1956), die in 1956 zelf werd vervangen door Ken Albers (lid van 1956-1982). Deze omzetting had weinig effect op de bandstijl. In 1960 verliet Don Barbour de groep en werd vervangen door Bill Comstock (lid van 1960-1972). In 1972 verliet Bill Comstock de groep en in 1977 volgde Ross Barbour. In 1982 ging Ken Albers met pensioen. Alle vroegere bandleden werden telkens door nieuwkomers vervangen. Zelfs toen het laatste oud-lid Bob Flanigan in 1992 met pensioen ging, bleef de groep bestaan. Ook in de nieuwe bezetting hebben The Four Freshmen de legendarische traditie van de groep voortgezet, echter met nieuwe muzikale facetten.

De groep werd vroegtijdig beïnvloed door Glenn Miller, The Modernaires en Mel Tormés Mel-Tones, maar ze begon verschijnselen te vertonen van hun eigen unieke stijl. Tot september 1948 was het kwartet op tournee. De groep nam veel over van jazzlegenden als Dizzy Gillespie en Woody Herman.

In 1950 hadden The Four Freshmen hun grote doorbraak, toen bandleader Stan Kenton het kwartet hoorde in Dayton. Dankzij hem mochten ze bij het platenlabel Capitol Records voorzingen. Nog in hetzelfde jaar werd de groep gecontracteerd door Pete Rugolo. In 1952 bracht de band de eerste hit It's a Blue World als single uit, die direct leidde tot erkenning bij het grote publiek. De volgende publicaties waren Mood Indigo (1954), Day by Day (1955) en Graduation Day (1956, 17e plaats). In 1956 was de groep ook succesvol.

De groep bleef tijdens de jaren 50 en begin 60 populair en bracht een groot aantal goed verkochte albums uit, werkte bioscoop- en tv-optredens af en gaf talloze uitverkochte concerten. Tenslotte verloor de groep de genegenheid van het grote publiek, toen de Britse popbands van de jaren 60 opkwamen.

In 2001 bracht het op jazzmuziek gespecialiseerde platenlabel Mosaic Records een multi-CD-editie van The Four Freshmen op de markt, waarop alle opnamen van het kwartet uit de jaren 50 opgenomen zijn.

In 2000 werd de groep onderscheiden door het Amerikaanse magazine "Down Beat" als vocale muziekband van het jaar, hetgeen de tijdloze populariteit van het kwartet onder bewijs stelde als een van de belangrijkste jazzgroepen in de jazzgeschiedenis.