The Browns

The Browns startten hun muzikale carrière als duo, toen aan het begin van de jaren '50 Jim Ed met zijn oudste zus Maxine voor de eerste keer bij lokale radiostations optraden. In 1954 werd bij het Fabor-label de eerste single ingespeeld. De eigen compositie Looking Back to See kon onverwachts scoren in de country top 10. Ondertussen had de jongste zus Bonnie haar schoolopleiding beëindigd, dus werd het duo een trio. Er volgde een verbintenis bij de "Louisiana Hayride Show", waardoor ze landelijke bekendheid kregen. In 1955 werd met Here Today and Gone Tomorrow opnieuw een top 10-hit gelanceerd.

Hun volgende carrièrestap was een verbintenis bij de Ozark Jubilee tv-show, hetgeen in 1956 leidde tot een platencontract bij RCA-Victor. Hun eerste beide singles I Take the Chance en I Heard the Bluebirds Sing bereikten bijna de top van de countrycharts. Daarna werd Jim Ed opgeroepen voor de militaire dienstplicht. Een andere zus, Norma, was tijdelijk zijn vervangster.

Na zijn terugkeer in het burgerlijk leven maakte het trio in 1959 met het folk-georiënteerd nummer The Three Bells een van de grootste hits van de jaren 50. Producer Chet Atkins was verantwoordelijk voor hun uiterst precies afgestemde harmonisch gezang.

Hun successen bleven de daaropvolgende jaren constant, ook al kon geen enkele hit nog vergelijkbaar concurreren met The Three Bells. Hun bekendste nummers uit deze periode waren Scarlet Ribbon, The Old Lamplighter en Send Me the Pillow You Dream On. In 1963 werden ze lid van de Grand Ole Opry. Hun laatste hits waren I Hear It Now en Big Daddy, waarna het trio uit elkaar ging. Jim Ed was reeds in 1965 een solocarrière begonnen en kon deze probleemloos voortzetten. Met zijn latere zangpartner Helen Cornelius was hij nog jarenlang succesvol. Maxine keerde later nog eens voor een korte periode terug in de muziekbranche en in de charts.