Teus van Vliet

Van Vliet was een van de oprichters van de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers (LO). De LO was een verzetsbeweging die onderduikers in de Tweede Wereldoorlog hielp. Van Vliet was op het moment dat de Tweede Wereldoorlog uitbrak lid van het bestuur van de Christelijke Korfbalbond in zijn woonplaats Den Haag. Via zijn vele contanten probeerde hij adressen te regelen voor onderduikers.[2] Van Vliet moest in februari 1943 zelf onderduiken. August van Wilgenburg regelde voor hem en zijn vrouw Kari een adres in Eemnes.[3] In de maanden daarna was Van Vliet betrokken bij de oprichting van de LO-afdeling in Het Gooi.

In januari 1945 vielen de Duitsers binnen bij een bijeenkomst waar Van Vliet aanwezig was. De vergadering was verraden door Johan van Lom. De Duitsers hadden met hem afgesproken dat hij zich zou verbergen in een schuilplaats onder de vloer en dat hij zogenaamd niet gevonden zou worden. Van Vliet had zich echter bij Van Lom gevoegd, waardoor de Duitsers hem misliepen.[4] Friedrich Viebahn met wie Van Lom in contact stond wilde Van Vliet echter ook graag pakken. Van Lom maakte een nieuwe afspraak met hem en Van Vliet werd aangehouden terwijl hij bij het wegrijden zijn fiets pakte.

In zijn portemonnee had Van Vliet een aantekening op een briefje dat ging over een afspraak de volgende dag. Daarbij zouden verschillende kopstukken van het verzet, waaronder Walraven van Hall aanwezig zijn. Van Vliet verwachtte dat iedereen intussen van zijn arrestatie op de hoogte was en dat de vergadering zou zijn verplaatst of afgelast. Hij vertelde zijn ondervragers daarom waar deze plaatsvond. Dat was noodlottig, want ter plekke werden Van Hall, Frederik Nieuwenhuijsen, dominee Hendrik Roelof de Jong, Hanneke Eikema en Jan Goedkoop opgepakt.[5] Van Hall, De Jong en Nieuwenhuijsen werden een maand later geëxecuteerd.[6] Van Vliet overleefde de oorlog omdat de verrader Van Lom met de Duitsers een afspraak had gemaakt dat de personen die hij verraadde niet gedood zouden worden. De Duitsers hielden zich aan die afspraak.

Tijdens de verhoren door de Duitsers sloeg Teus van Vliet geheel door. Hij verschafte de Duitsers meer gegevens dan de informatie waar zij feitelijk om vroegen. Zo tekende hij een schema van de top van het totale verzet in Nederland. Ten gevolge hiervan werden verschillende mensen waaronder Walraven van Hall gearresteerd. Walraven van Hall was de broer van de latere burgemeester van Amsterdam, Gijs van Hall. Walraven van Hall is door de Duitsers gefusilleerd.

Teus van Vliet is na de oorlog voor een Ereraad van het verzet verschenen. Deze Ereraad bestond onder andere uit Arie van Namen, F. Sanders, F. Peski en Henk Das. Hij kreeg onder meer het verbod om vijf jaar te publiceren over de oorlog (hij was na de oorlog redacteur van een christelijk tijdschrift). Van Vliet is echter na uitgebreid onderzoek volledig gerehabiliteerd.

Na de oorlog werkte Van Vliet voor de uitgeverij Zomer & Keuning en voor de Nederlandse Reisvereniging. Hij schreef onder het pseudoniem Casper de Groot.[7]