Telewerk
Telewerk is thuiswerk dat mogelijk wordt gemaakt door de aanwezigheid van telecommunicatieverbindingen (vaak een internetverbinding) met de buitenwereld. TNO geeft als definitie: "arbeid die op afstand van de werk- of opdrachtgever wordt uitgevoerd met behulp van informatie- en communicatietechnologie (ICT)".[1]
Geschiedenis
Telewerken is ontstaan rond 1975 en vanaf halverwege 1980 werd er meer gebruik van gemaakt doordat technologie dit toeliet.[2] Nu is telewerken voor veel meer mensen toegankelijk door de opkomst van internet.
Door de opkomst van goedkopere telecommunicatieverbindingen en laptops en de ontwikkeling van toepassingen als LAN, client-serversoftware, groupware, VPN en andere IT-toepassingen, is telewerk met name vanaf de jaren 80 in gang gezet. Telewerken is in opkomst, en de groeiende technologische ontwikkelingen maken het mogelijk om telewerken toe te passen, maar technologie wordt ook als boosdoener gezien vanwege de trage groei.[3]
Soorten telewerk
- telewerk als substituut voor werk buitenshuis;
- ondernemers die van huis uit online werken;
- werknemers die achterstallig werk thuis afmaken.
Voordelen
- tijd over omdat er geen vervoer benodigd is
- geen last van files en of vertragingen
- besparing van kantoorruimte
- verhoogde flexibiliteit voor de werkgever en werknemer
- meer rust om te werken
- meer zelfstandigheid voor de werknemers
- hogere productiviteit
- lager ziekteverzuim
Nadelen
- de werknemer kan een constante druk voelen om 24 uur per dag beschikbaar te zijn, ook bij ziekte of vakantie
- procedurevereisten en het vierogenprincipe zijn moeilijker na te leven
- het contact met collega's valt weg of is afstandelijker
- de werkgever heeft geen directe aansturing over de werknemer. Wanneer bovendien de telewerkende werknemer zelf leidinggevende is, is het voor hem ook moeilijker het werk van de werknemers aan wie hij leiding geeft te controleren.
- Telewerken is vaak ook niet mogelijk door het gebrek aan kennis van de werknemers die het moeten uitvoeren met betrekking tot de software. Dit komt doordat telewerkers vaak een hogere leeftijd hebben.[4]
Telewerkprijs
- 1998 Oracle, De Meern
- 1999 Organisatieadviesbureau De Beuk, Hippolytushoef
- 2000 Integraal Kankercentrum Midden Nederland (IKMN)
- 2001 Solvision, Delft
- 2002 Procit BV
- 2003 Kamer van Koophandel, Rotterdam
- 2004 Vodafone, Maastricht
- 2005 (niet uitgereikt)
- 2006 Gemeente Amstelveen, Amstelveen
- 2007 E-Accent, Amsterdam
- 2008 E-Way Out, Hilvarenbeek
- 2009 SNS Reaal, Utrecht
Nederland
In Nederland, dat de meeste telewerkers ter wereld heeft (27% van alle werknemers), gaat het bij telewerk meestal om de laatste categorie. Veel mensen gebruiken de mogelijkheid van telewerk namelijk als een vorm van crisismanagement uit tijdnood. Telewerkers zijn vaak wat ouder, bestaan voor het merendeel uit mannen en betreffen vooral hogeropgeleiden.
Ter stimulering van het telewerken, werd in 1990 door o.a. het Ministerie van Verkeer en Waterstaat het Nederlandse Platform Telewerken opgericht, dat na het wegvallen van de subsidie in 1995 door het bedrijfsleven en een kleine subsidie van het Ministerie doorstartte als de Stichting TelewerkForum, waarbij met name de ICT leveranciers en de Telecom industrie sponsorde, maar ook bedijven als ikea. Sinds 2006 is dit een zelfstandige organisatie zonder dat het afhankelijk is van subsidies. Het TelewerkForum reikt, om haar werkzaamheden en doelstellingen onder de aandacht te brengen, jaarlijks de Telewerkprijs uit.
Fiscale behandeling - België
De Belgische fiscus verstrekt in de circulaire nr. Ci.RH.241/616.975 (AAFisc Nr. 2/2014) van 16 januari 2014 meer uitleg over de fiscale behandeling van telewerk. Een verplichte vermelding in het telewerkcontract betreft de onkostenvergoeding. De wet voorziet hiervoor geen minimum of maximum vergoeding. Zonder begroting in het contract en bij gebrek aan een cao hierover geldt als onkostenvergoeding een wettelijk forfait van 10 procent van het brutoloon dat betrekking heeft op de thuisarbeid.
Bronnen, noten en/of referenties
|