Symfonie nr. 7 (Weinberg)

Mieczysław Weinberg voltooide zijn Symfonie nr. 7 voor klavecimbel en strijkorkest in 1964.

Symfonie nr. 7
ComponistMieczysław Weinberg
Soort compositiesymfonie/concert
Gecomponeerd voorklavecimbel, strijkorkest
ToonsoortC majeur
Opusnummer81
Compositiedatum1964
Opgedragen aanRudolf Barshai
Duur30 minuten
Vorige werkopus 80: Strijkkwartet nr. 9
Volgende werkopus 82: Vioolsonate nr. 1
OeuvreOeuvre van Mieczysław Weinberg
Portaal    Klassieke muziek

Het is een symfonie die deels aandoet als kamermuziek en orkestwerk. Weinberg schreef het voor het Kamerorkest van Moskou dat onder leiding stond van Rudolf Barshai, aan wie het werk is opgedragen. Weinberg combineerde in zijn zevende symfonie het klassieke genre de symfonie, met het (min of meer) barokke soli-instrument de klavecimbel en moderne klassieke muziek. Die combinatie viel niet goed in de Sovjet-Unie waar al te grote moderniteiten verboden waren. Muziek moest voor iedereen te begrijpen zijn. Het werkte ook al niet mee dat de controversiële Andrej Volkonski (ook al te modern met zijn twaalftoonstechniek) meewerkte aan de première van dit werk en Barshai persona-non-grata werd na zijn vertrek naar het Westen.

Weinberg liet de klassieke vierdelige opzet van een symfonie voor wat het was; het werk kent vijf delen die achter elkaar doorgespeeld worden:

  • Adagio sostenuto
  • Allegro – adagio sostenuto
  • Andante
  • Adagio sostenuto
  • Allegro – adagio sostenuto
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.