Symfonie nr. 4 (Moyzes)

	Symfonie nr. 4
Componist	Alexander Moyzes
Soort compositie	symfonie
Gecomponeerd voor	symfonieorkest
Toonsoort	Es majeur
Opusnummer	38
Compositiedatum	1947/1957
Duur	40 minuten
Portaal	Klassieke muziek

Alexander Moyzes voltooide zijn Symfonie nr. 4 in Es-majeur opus 38 in 1947 en bewerkte het nog in 1957.

Volgens Moyzes’ biograafLadislav Burlas, die aangehaald wordt in het boekwerkje bij de uitgave van platenlabel Naxos begon het werk als muziek bij een hoorspel Herodes Filippus en Herodia van Pavol Országh. Daarna is het nog gebruikt als gelegenheidsmuziek bij een hoorspel over Ľudovít Štúr. Het thema van de symfonie zou zijn de onredelijkheid van oorlog; de Tweede Wereldoorlog was net afgelopen.

Het werk kent drie delen:

Andante con moto, ma non troppo
Adagio – Allegro vivace – Adagio
Allegro moderato

De thematiek van deel een zou nog verwijzen naar genoemd hoorspel. Naxos vergelijkt dit deel met muziek van Jean Sibelius. De stijl van het werk is neoromantisch

Orkestratie:

4 dwarsfluiten, 3 hobo’s, 3 klarinetten, 3 fagotten
4 hoorns, 3 trompetten, 3 trombones, 1 tuba
pauken, percussie, 2 harp, celesta
violen, altviolen, celli, contrabassen

Bronnen, noten en/of referenties

Uitgave Naxos: Ludislav Slovál met het Slowaaks Radiosymfonieorkest in een opname uit oktober 1993, eerder uitgegeven via Marco Polo
Orkestratie van Sikorski

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.