Amerikaanse bruine slang

Deze slang wordt met een maximale lengte van 60 centimeter niet erg groot, en heeft een massief, zijdelings afgeplat lichaam. De basiskleur is geelbruin of grijsbuin tot donkerbruin, met een brede lichtere band op de rug en aan weerszijden een rij donkere vlekjes die soms vergroeid zijn tot dunne strepen. Jongere dieren hebben een grijswitte band rond de nek. De onderzijde is geelbruin tot wit en heeft aan weerszijden vaak ook twee rijen donkere vlekjes, de kop is vrij klein, ovaal en spits, de ogen zijn erg groot en hebben een donkere oogomgeving. De schubben zijn sterk gekield, in tegenstelling tot enkele andere slangensoorten die op deze soort lijken.

Het voedsel bestaat uit kleinere prooien, met name (naakt)slakken worden gegeten, maar ook grotere insecten en wormen. Grotere exemplaren eten soms kikkers en vissen. Meestal jaagt de slang overdag vanwege de overwegend dagactieve levenswijze, maar tijdens warme zomermaanden wordt de slang 's nachts actief en wordt overdag gerust, waarschijnlijk om de hitte te vermijden. Deze soort komt voor in zuidelijk Canada, de Verenigde Staten, Mexico, Guatemala en Honduras, en leeft in vochtige, schaduwrijke gebieden, meestal bij water in de buurt. Ze zijn te vinden langs bosranden, in moerassen en graslanden met veel vegetatie op de bodem om zich in te kunnen verstoppen.

Zoals wel meer slangensoorten zoeken de dieren elkaar op vlak voor de winterslaap begint, en kunnen ze in grote groepen worden aangetroffen onder houtstapels of composthopen. Amerikaanse bruine slangen zijn levendbarend, en als de maximaal 30 juvenielen worden geboren zijn ze zo'n 11 centimeter lang. Deze slang bijt niet bij verstoring, als hij wordt vastgepakt wordt een muskus-achtige geurstof uitgescheiden uit de cloaca die een belager meestal snel doet vluchten vanwege de verschrikkelijke stank.