Stichting Medisch Verantwoorde Zwangerschapsonderbreking

De Stichting Medisch Verantwoorde Zwangerschapsonderbreking ofwel Stimezo werd in 1969 in Rotterdam opgericht. Nog voor de Wet afbreking zwangerschap van 1981 (waardoor abortus in Nederland gelegaliseerd werd) stichtte Stimezo meerdere abortusklinieken in Nederland waar vrouwen veilig geholpen konden worden.

Ontstaan

Stichting Medisch Verantwoorde Zwangerschapsonderbreking werd opgericht door journalist Peter van Eeten en zenuwarts C. Th. Van Schaik in 1969.[1]

Stimezo had als doel het mogelijk maken van veilige en rechtsmatige abortussen voor vrouwen.[2] In die tijd waren zwangere vrouwen en meisjes die de zwangerschap wilden onderbreken vaak aangewezen op illegale, gevaarlijke en dure abortuspraktijken.[3] Door deze vrouwen te helpen hoopte Stimezo tevens taboes die rond abortus bestonden in de medische wereld en de samenleving te doorbreken.[2]

Klinieken

Op 1 december 1969 werd de Landelijke Stichting voor Medisch Verantwoorde Zwangerschapsonderbreking opgericht in Utrecht. Dit was een fonds om de oprichting van Stimezo klinieken te financieren.[2] De stichting kon uiteindelijk in 1971 in Arnhem een eerste Stimezo kliniek oprichten (het Mildredhuis).[1] In 1975 waren er 9 Stimezo klinieken verspreid over het land.[4] De klinieken konden de vraag naar veilige zwangerschapsonderbreking echter nauwelijks aan, en abortussen in de kliniek waren ondanks de fondsenwerving door de stichting nog steeds erg duur.[1]

Tegenwerking

De Stichting en klinieken werden door de overheid gedoogd. Hoewel het wettelijk nog strafbaar was abortussen uit te voeren werd bijna niemand daar nog voor vervolgd. De bestaande wetgeving liet toe dat bij vrouwen voor wie dat medisch noodzakelijk was de zwangerschap onderbroken mocht worden. Dit criteria werd uitgerekt om het oprichten van Stimezo klinieken toe te staan.[5]

Bloemenhove

Er was echter wel sprake van tegenwerking, met name zichtbaar in de kliniek Bloemenhove te Heemstede. De Bloemenhovekliniek voerde abortussen uit na 12 weken zwangerschap, wat aangevochten werd door de toenmalige minister van justitie Dries van Agt. Van Agt wilde de kliniek in 1976 laten sluiten, maar verschillende actiegroepen uit de vrouwenbeweging, waaronder Dolle Mina, de Man Vrouw Maatschappij, en Wij Vrouwen Eisen, bezetten de kliniek, waardoor deze niet ontruimd kon worden.[1][6][7]

Opheffing

Stichting Stimezo ging jaren door met het registreren van abortusklinieken, het verstrekken van informatie over abortushulpverlening en het doen van onderzoek.[2] Stimezo publiceerde tussen 1974 en 1991 47 rapporten over anticonceptie en abortus.[8] In 1998 werd de Stichting na een conflict in het bestuur via de rechter ontbonden.[2]

Zie ook
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.