Steve Nelson

Steve Nelson kwam op de vibrafoon door de vader van een vriend, George Monroe, die een getalenteerd amateurvibrafonist was. Hij verschafte zich een basis als muzikant, doordat hij met de in Pittsburgh aanwezige jazzmuzikanten speelde. Nelson studeerde aan de Rutgers University, wiens jazztak net werd opgezet. Hij verwierf zowel de bachelor- als de mastertitel in muziek en onderwees onder andere aan de Princeton University.

Via de samenwerking met Grant Green en diens album Idle Moments werd hij opmerkzaam op Bobby Hutcherson en na een concertbezoek van een week dingde hij voor een vibrafonist eerder laat met diens speelwijze intensief mee. Hij trad wereldwijd op tijdens concerten en festivals en hij nam op als leider van zijn eigen band. Hij woonde in de nabijheid van New York, trad samen op met veel beroemde muzikanten en maakte met hen opnamen, waaronder Kenny Barron, Bobby Watson, Mulgrew Miller, David ‘Fathead’ Newman, die hem sterk beïnvloede, Donald Brown, James Williams, Johnny Griffin en Jackie McLean. Drie jaar lang speelde hij met George Shearing.

In 2007 verscheen zijn album Sound-Effect met Mulgrew Miller (piano), Peter Washington (bas) en Lewis Nash (drums). In 2010 was hij lid van het Dave Holland Quintett.

Steve Nelson werd beïnvloed door Milt Jackson en zijn soli kenmerken zich door grote thematische gedachtenrijkdom, ofschoon zijn totale sound niet altijd eenvoudig is. Bovendien beheerst hij alle technieken van het moderne vibrafoonspel sinds Bobby Hutcherson.

• 1987: Communications (Criss Cross Jazz) met Mulgrew Miller
• 1989: Full Nelson (Sunnyside Records)
• 1989: Live At Acireale, Vol. 1 & 2, (Red Records)
• 1999: New Beginnings (TCB Music)
• 2004: Fuller Nelson (Sunnyside Records)
• 2007: Sound-Effect (HighNote Records)
• 2017: Brothers Under the Sun (HighNote Records)