Stephanie Kelton

Kelton studeerde Business Finance en Economie aan California State University in Sacramento. Ze behaalde in 1997 haar mastergraad aan de Universiteit van Cambridge en was daarna een jaar verbonden aan het Levy Economics Institute van Bard College. Ze doctoreerde aan The New School met het proefschrift Public Policy and Government Finance: A Comparative Analysis Under Different Monetary Systems (2001)

Na haar doctoraat werd Kelton onderzoeker aan de University of Missouri–Kansas City en aan het Levy Economics Institute. Aan deze instellingen sponsorde hedge fund manager Warren Mosler een aantal posities om zijn onorthodoxe ideeën af te toetsen. Kelton werd hoofd van de economiefaculteit van de UMKC. Na een onderbreking van enkele jaren in de politiek werd ze in 2017 professor aan Stony Brook University, waar haar echtgenoot Paul Kelton geschiedenis doceert. Ze is er verbonden aan het nieuw opgerichte Center for the Study of Inequality and Social Justice.

Het onderzoek van Kelton heeft voornamelijk betrekking op Modern Monetary Theory en de Jobgarantie. In een artikel uit 1998 stelde ze dat soevereine overheden hun uitgaven financieren door directe geldschepping en niet door belastingen of leningen. Haar visie op monetaire theorie leidde Kelton in 2002-2003 tot enkele bijdragen waarin ze zich sceptisch toonde over de Europese EMU en de euro. Doordat lidstaten hun monetaire soevereiniteit opgaven aan het Europese niveau zonder een politieke unie tot stand te brengen, maakten ze zich voor hun financiering afhankelijk van belastingen en leningen. Kelton voorzag dat de financiële markten goedkoper zouden lenen aan landen met een begrotingsevenwicht, waardoor het voeren van een contracyclisch beleid nagenoeg onmogelijk zou worden. Op termijn zou dit leiden tot divergentie, destabilisering en schuldencrisissen in Europa.

Nog in verband met MMT toonde Kelton zich een groot voorstander van de Jobgarantie. Dit is een beleid waarbij de overheid aan iedereen die erom vraagt een aangepaste baan tegen het minimumloon aanbiedt. Zo wordt werk een afdwingbaar recht en zou een einde komen aan onvrijwillige werkloosheid. Dit programmapunt werd opgepikt door Bernie Sanders en maakt opgang binnen de Democratische Partij.[1]

Kelton verschijnt regelmatig in Amerikaanse media. Ze is frequent te gast bij televisiezender MSNBC en bij het radiostation NPR. Haar opiniebijdragen verschijnen in nationale kranten als de Los Angeles Times en The New York Times.

Zelf is ze hoofdredacteur van de economische blog New Economic Perspectives, opgestart in 2009 als reactie op de Kredietcrisis.[2]

• Can Taxes and Bonds Finance Government Spending?, Levy Economics Institute, 1998
• The Role of the State and the Hierarchy of Money, in: Cambridge Journal of Economics, 2001, p. 149-163
• "Common Currency Lessons from Europe: Have Member States Forsaken their Economic Steering Wheels?", in: Louis-Phillipe Rochon en Mario Seccareccia (eds.), Dollarization. Lessons from Europe for the Americas, 2003, ISBN 9781138810853
• "Neglected Costs of Monetary Union: The Loss of Sovereignty in the Sphere of Public Policy", in: Stephanie A. Bell en Edward J. Nell (eds.), The State, the Market, and the Euro. Metallism versus Chartalism in the Theory of Money, 2003, ISBN 9781843761563
• Limitations of the Government Budget Constraint: Users vs. Issuers of the Currency , in: Panoeconomicus, 2011, nr. 1, p. 57-66

• Persoonlijke website
• New Economic Perspectives

• Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Stephanie Kelton op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.