Stedenbouwkundige
Een stedenbouwkundige (ook stedebouwkundige[1]) doet onderzoek naar wenselijke en mogelijke ontwikkelingen voor bestaande en nieuw in te richten stedelijke gebieden, ontwerpt de openbare ruimte of richt deze in, houdt zich bezig met stedelijke processen en kan regels opstellen voor het bouwen (stedenbouwkunde). De vakgebieden van de architectuur, de planologie, de verkeerskunde en de landschapsarchitectuur hebben raakvlakken met het werk van de stedenbouwkundige. Hij of zij is doorgaans werkzaam bij de overheid of een stedenbouwkundig ontwerpbureau.
Titel en opleiding
Nederland
In Nederland is stedenbouwkundige een beschermde benaming in het kader van de Wet op de architectentitel (WAT). De erkende stedenbouwkundigen zijn als zodanig ingeschreven in het Architectenregister. Personen die het werk van een stedenbouwkundige uitvoeren zonder te zijn ingeschreven worden veelal (stedenbouwkundig) ontwerper genoemd. Een opleiding tot stedenbouwkundige kan bij:
Vlaanderen
Om het beroep te mogen uitoefenen moeten stedenbouwkundigen in Vlaanderen opgenomen zijn in het register van ruimtelijke planners[2]
- Opleiding tot Industrieel of Burgerlijk ingenieur
- Architectenschool
Beroepsvereniging
De BNSP is de Beroepsvereniging van Nederlandse Stedebouwkundigen en Planologen. De BNSP-leden zijn betrokken bij de ruimtelijke inrichting van het land, zowel in stedelijk als in landelijk gebied. De Vlaamse vereniging voor ruimte & planning is Vlaamse tegenhanger.
Bronnen, noten en/of referenties
|