Station Monaco-Monte Carlo
Het station Monaco-Monte-Carlo is het enige spoorwegstation van het prinsdom Monaco. Het is een ondergronds gelegen station op de lijn Spoorlijn Marseille–Ventimiglia. De exploitatie van het station is in handen van de Franse spoorwegmaatschappij SNCF. Er stoppen in de zomerperiode zo'n honderd treinen per dag, inclusief TGV's uit Parijs en Ventimiglia.
Monaco-Montecarlo
| ||||
 | ||||
De tunnel gezien vanaf het zuiden. | ||||
| Plaats | Monaco | |||
| Afkorting | FRXMM | |||
| Opening | 7 december 1999 | |||
| Perronsporen | 3 | |||
| Lijn(en) | Spoorlijn Marseille–Ventimiglia | |||
| Vervoerder(s) | SNCF | |||
| Volgend station | Cap d'Ail | |||
| Vorig station | Menton | |||
| Reizigers | 4,84 miljoen (2008) | |||
| Coördinaten | 43° 44′ NB, 7° 25′ OL | |||
  | ||||
| ||||
Geschiedenis
Monaco kreeg in 1868 voor het eerst een spoorwegaansluiting, waarbij het spoor vanuit Marseille naar Monte Carlo werd doorgetrokken. Hierbij werd het station Gare de Monaco geopend, dat in de jaren '50 hernoemd is naar Monaco-Monte Carlo. Reden hiervoor was dat er in 1958 een ondergrondse tunnel was gerealiseerd inclusief nieuw station, welke de naam Monte Carlo kreeg. Het eerste station werd in 1965 gesloten. In de jaren '90 werd de tunnel verlengd in het kader van het onder de grond brengen van alle spoorweginfrastructuur in Monaco, teneinde enkele hectaren van het in het prinsdom zeer schaarse oppervlak te kunnen gebruiken als bouwgrond. Er is onder meer een Lycée gebouwd op het voormalig emplacement. Door de aanpassing sloot het spoor niet meer aan op het station van 1958. Hierop werd het huidige station Gare de Monaco-Monte-Carlo gebouwd en in 1999 geopend.
Station
Het station bevindt zich in een 466 meter lange tunnel; het stationsgedeelte daarvan is 22 meter breed en 13 meter hoog en is driesporig. Er zijn twee perrons, een eilandperron en een zijperron. Het reizigersgebouw bevindt zich loodrecht op de tunnel en vormt een soort glazen dam in de Sainte-Dévote vallei. Aan de zuidzijde bestaat de façade uit glas en wit marmer; de noordzijde wordt gevormd door een ondergrondse parkeergarage met 700 plekken verdeeld over 13 etages. Deze laatste heeft de eigenaardigheid dat deze half op Frans en half op Monegaskisch grondgebied staat. De grens, aanwezig op alle parkeerdekken en in de toegangen, is aangegeven met een stippellijn in het plafond.