Stalen Monsters

De ruimte waar de wachtrij met bezoekers doorheen wordt gedirigeerd is een expositieruimte met allemaal oude spullen die te maken hebben met de spoorwegen zoals treinkaartjes, lampen en bordjes. In het midden van de ruimte zit een jongetje met zijn opa, Opa Gommers (poppen). De opa vertelt het jongetje over zijn collectie en zijn verleden en hoe het allemaal verliep bij de Spoorwegen vroeger. De rit is een reis terug in de tijd, naar de tijd van Opa Gommers, en zijn belevenissen.

Bezoekers wachten voor een rood sein en als het sein op wit springt mogen er maximaal vier personen naar binnen. Door een deur komt men op het perron, waar een karretje voor vier personen klaar staat. Na het instappen trekken de inzittenden de heupbeugels naar zich toe. Op het perron is personeel aanwezig om te helpen instappen, de attractie te besturen en veiligheid van de bezoekers te waarborgen.

Schematische plattegrond van Stalen Monsters.

De rit begint rustig. Het voertuig in de vorm van een "mijntrein" rijdt langs twee grote stoomlocomotieven waarin treinpersoneel aan het werk is. Aan het einde van de scène is er bijna een aanrijding met een grote stoomlocomotief. Via een draaischijf rijdt het voertuig verder door twee grote deuren, waarna men in de werkplaats terechtkomt. Het voertuig komt tot stilstand achter een stoomtrein. Het voertuig draait 90 graden, waarna een 'spoorwegmedewerker' uit de stoomlocomotief komt en naar de bezoekers roept. Hierop wordt het licht in de werkplaats gedoofd waarna het voertuig in een "vrije val" 3 meter naar beneden zakt en onder de stoomlocomotief terecht komt.[3] Vervolgens maakt het voertuig vaart, rijdt het via bochten door een donkere tunnel en is onder en boven het geluid van treinen te horen. Vervolgens passeert het voertuig een rood sein. Hierop rijdt het voertuig tussen twee personenwagons door op twee felle koplampen af en is er het harde geluid van een afremmende trein hoorbaar. De lichten doven, waarna een Mat '34 treinstel oplicht. In de laatste scène rijdt het voertuig langs een feestelijke bijeenkomst van twee personen die al 60 jaar bij het spoor werken. Tot slot rijdt het voertuig door een grote deur, waarna de rit geëindigd is. Op het perron zitten opa en zijn zoon die ook in de wachtrij als blikvanger waren geposteerd samen op een bankje na te praten.