Stahleckeriidae

Stahleckeriidae zijn een familie van uitgestorven dieren behorend tot de Dicynodontia. Het waren herbivoren die tijdens het Trias leefden.

Stahleckeriidae
Fossiel voorkomen: Trias
Skelet van Ischigualastia
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Onderstam:Vertebrata (Gewervelden)
Superklasse:Synapsida (Synapsiden)
Orde:Therapsida
Onderorde:Dicynodontia
Familie
Stahleckeriidae
Cox, 1965
Reconstructie van Placerias
Afbeeldingen Stahleckeriidae op Wikimedia Commons
Portaal    Biologie

Fossiele vondsten

Fossielen van Stahleckeriidae zijn gevonden in Noord- en Zuid-Amerika, Afrika en Europa. Onder meer het Ischigualastobekken, de Rosário do Sul-groep en de Stormberggroep zijn belangrijke vindplaatsen van fossielen van Stahleckeriidae. De oudste vondsten dateren uit het Vroeg-Anisien, ongeveer 247 miljoen geleden. Het jongst bekende fossiel dateert uit het Vroeg-Rhaetien, ongeveer 205 miljoen jaar geleden.

Kenmerken

De Stahleckeriidae beoorden tot de grootste landdieren van hun tijd. Veel soorten waren zo groot als een nijlpaard en Lisowicia zelfs zo groot als een olifant. Ze hadden een robuust lichaam met een korte staart en stevige poten. De schedel was groot met een tandeloze, gehoornde bek.

Classificatie

De Stahleckeriidae behoort tot de Kannemeyeriiformes, een omvangrijke groep binnen de dicynodonten en de voornaamste herbivore landdieren tijdens het Trias tot de opkomst van de Sauropodomorpha. De familie bestaat uit twee onderfamilies, de Stahleckeriinae en de Placeriinae.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.