Sphinx Tegels

Sphinx Tegels, van 1997 tot 2008 ook Trega International, is een keramisch bedrijf in de Nederlandse stad Maastricht, gespecialiseerd in tegels. Van 1901 tot 2008 produceerde het bedrijf op het fabrieksterrein in de wijk Limmel keramische vloer- en wandtegels. Tegenwoordig vindt de productie elders plaats. In Maastricht is een verkoopkantoor gevestigd en in Maasmechelen (B.) een distributiecentrum.

Geschiedenis

Frederik Regout's fabriek
Het fabriekscomplex te Limmel. Detail van een fabrieksprent Kristal-, Glas- en Aardewerkfabrieken "De Sphinx" v/h Petrus Regout & Co., ca. 1900

Op 3 juni 1836 richtte Petrus I Regout aan de Boschstraat in het centrum van Maastricht een aardewerkfabriek op, die later bekend werd als De Sphinx. In 1891 begon zijn kleinzoon Frederik Regout (1858-1935), zoon van Eduard Regout, een nieuwe aardewerkfabriek in het gebied "De Bek" in Limmel, vlak bij de Spoorbrug en de Maastrichtsche Zinkwit Maatschappij. Tot 1920 behoorde dit gebied tot de gemeente Meerssen. In 1896, nauwelijks vijf jaar na de oprichting, nam het moederbedrijf de concurrerende fabriek in Limmel over. Vanaf 1902 werden hier voornamelijk tegels geproduceerd.

Trega International

Sphinx Tegels werd in 1997 afgesplitst van Koninklijke Sphinx. De officiële naam van het bedrijf was Trega International B.V., maar de productnaam Sphinx Tegels bleef gehandhaafd. Na de oprichting van enkele bedrijven, het verzelfstandigen van een aantal bedrijven en diverse overnames produceerde Trega International vanaf 1997 o.a. sanitair, tegels en vuurvaste keramiek. Begonnen met ca. 400 medewerkers, liep het aantal werknemers echter terug tot ca. 300 in 2003.[1]

Ondergang en doorstart

Op 7 november 2008 werd Sphinx Tegels failliet verklaard. Voor de 128 personeelsleden werd ontslag aangevraagd. Volgens het bedrijf lag de oorzaak in de kredietcrisis waardoor met name Spaanse fabrikanten hun tegels tegen dumpprijzen zouden verkopen. Er werd een doorstart gemaakt met sterk gereduceerde capaciteit, waarbij de productie geheel naar het buitenland,werd overgeplaatst. Het merk Sphinx Tegels bleef bestaan.

Erfgoed

Van de historische fabrieksgebouwen in het gebied De Bek is niets meer over. De bebouwing op dit zogenaamde Tregaterrein werd in 1990 nog gerekend tot het industriële erfgoed van Maastricht,[2] maar werd in 2010-2011 in opdracht van een investeringsmaatschappij gesloopt. Alleen een deel van de fabrieksmuur aan de Willem Alexanderweg bleef gespaard.

Over de geschiedenis van de fabriek en haar producten is nauwelijks gepubliceerd.

  • Was- en kleedlokaal, ca. 1940
  • Toiletten, ca. 1940
  • Gescheiden kantines, ca. 1940
  • Fabrieksmuur De Bek

Zie ook
Zie de categorie De Bek (Limmel) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.