Sofonisba Anguissola
Sofonisba Anguissola (Cremona, 1532- Palermo, 1625) was een Italiaans schilder ten tijde van de Italiaanse renaissance. Als innovatieve portretkunstenaar was zij een van de eerste wereldberoemde vrouwelijke kunstschilders. Anguissola werd opgeleid door Bernardino Campi (1522-1591) en Bernardino Gatti (1495-1575).
Sofonisba Anguissola
| ||||
 | ||||
Sofonisba Anguissola, zelfportret, 1556 | ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | Cremona, 1532 | |||
| Overleden | Palermo, 1625 | |||
| Geboorteland |  | |||
| Beroep(en) | kunstschilder | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Anguissola was van goede komaf, maar zelfs als adellijke vrouw was het haar niet toegestaan om anatomie te bestuderen. Hierdoor was zij verplicht modellen te nemen uit haar omgeving. Hierbij ontwikkelde zij een eigen stijl met een nieuw type portretten, met modellen die ze in een huiselijke omgeving schilderde. Haar heel persoonlijke en expressieve portretten zijn interessant omdat ze echte mensen uitbeelden, van wie ze de emoties raak wist weer te geven. In het begin schilderde ze vooral zelfportretten. Gedurende haar hele leven schilderde zij ook portretten van Madonna met kind, samen met beelden van de Piëta, tijdens de renaissance twee van de populairste devotionele onderwerpen.
In 1558 werd Anguissola geïntroduceerd aan het hof van Spanje door de hertog van Alva, Fernando Álvarez de Toledo (1508-1582). Zij werd hofdame in het koninklijke huishouden van Elisabeth van Valois, de derde echtgenote van Filips II en bleef in Spanje portretten schilderen.