Sodawater
Sodawater, gazeuse, bruiswater of spuitwater is gewoon leidingwater, waarin koolzuurgas (kooldioxide) onder druk is opgelost. Dit wordt ook wel carboniseren genoemd. Het opgeloste koolzuurgas wordt na opening van de fles zichtbaar als belletjes tegen de wand van het glas. Een fles met sodawater staat onder druk door het opgelost gas, dat deels uit de vloeistof ontsnapt.
Sodawater is een grondstof voor vele frisdranken.
Naast kunstmatig geproduceerd sodawater, komt sodawater ook in de natuur voor. Natuurlijk sodawater kan zich ontwikkelen door vulkanische activiteit in de nabijheid van een bron. Enkele bekende merken van sodawater bieden deze natuurlijke variant aan, ook wel onder de aanduiding mineraalwater of bronwater. Indien dat type water opgelost koolzuurgas bevat is er sprake van natuurlijk sodawater.
Gebruik
Sodawater wordt bijvoorbeeld gebruikt in combinatie met alcoholhoudende dranken als whisky (whisky-soda), wijn (spritzer), maar het kan ook gemengd worden met limonade of vruchtensap om een soort frisdrank te maken.
Historie
Het maken van sodawater is ontdekt, of uitgevonden in 1767 door Joseph Priestley, een wetenschapper uit de 18e eeuw.
Sodawater werd vroeger gemaakt door soda (vooral dubbelkoolzure soda, natriumbicarbonaat) aan water toe te voegen, waarbij koolzuur vrijkomt. Door deze methode van fabricage bevat sodawater vrij veel natrium, een van de componenten van keukenzout. Spuitwater bevat minder natrium. Spuitwater wordt veel in cafés gemaakt en dan verkocht als spa of mineraalwater.[1]
Heropkomst
Aan het begin van de eenentwintigste eeuw raakt sodawater weer in opkomst. Er komt apparatuur op de markt waarmee consumenten thuis zelf sodawater kunnen maken. Deze apparaten bevatten een fles met koolzuurgas om het sodawater te maken.
Heet sodawater
Met sodawater wordt ook wel bedoeld (heet) water waar natriumcarbonaat (soda) in is opgelost.[2] Dit is niet drinkbaar, maar wordt gebruikt als schoonmaak- of ontsmettingsmiddel.
Bronnen
|