Sociocratie

Sociocratie (van het Latijnse socius, medemens, en het Griekse kratein, regeren) is een bestuursvorm die uitgaat van gelijkwaardigheid van individuen. Die komt niet tot uiting in de one man, one vote van de democratie maar in het principe dat een besluit alleen genomen kan worden wanneer alle aanwezigen geen overwegend beargumenteerd bezwaar hebben tegen het nemen van dat besluit.[1] Dit principe wordt het consentbeginsel genoemd.

Om deze besluitvorming met grotere groepen mensen toe te passen is er een systeem van delegatie van beslissingsbevoegdheid nodig, waarbij een groep (de zogenaamde sociocratische kring) vertegenwoordigers kiest en deze beslissingsbevoegdheid geeft om namens hen op een hoger niveau besluiten te nemen. Dit hoger niveau wordt aangeduid als het 'naasthoger' niveau aangezien het beleidsbepalend orgaan binnen de sociocratisch vormgegeven organisatie niet meer in staat is om het door haar bepaalde beleid op te leggen aan (naast)lager gelegen beleidsbepalende kringen.[2]

De term sociocratie is in eerste instantie in de bovengenoemde zin gebruikt door Kees Boeke. Gerard Endenburg heeft dit idee in de jaren '70 van de twintigste eeuw uitgewerkt in zijn elektrotechnische bedrijf.[3] Dit resulteerde in de formele sociocratische kringorganisatiemethode die in een aantal bedrijven in Nederland en in het buitenland toegepast. Zo is bijvoorbeeld het ontwerpbureau Fabrique, met vestigingen in Amsterdam en Rotterdam, op basis van deze methode georganiseerd. Een ander voorbeeld van een organisatie die op sociocratische leest is geschoeid is de Boeddhistische Omroep Stichting.

Op de meeste Democratische scholen in Nederland wordt gebruikgemaakt van een sociocratische structuur om de school te besturen. Hier wordt dus op basis van consent beleidsbeslissingen genomen. De scholen worden vormgegeven en georganiseerd samen met de leerlingen, op basis van gelijkwaardigheid. Democratische school De Ruimte in Soest bijvoorbeeld werkt sinds 2003 met dit model. Een ander voorbeeld in de onderwijssector is Het Buitenschoolse Net.

Literatuur

Endenburg, Gerard, Sociocratie: Het organiseren van de besluitvorming. Eburon (2002). ISBN 978-90-5166-930-5.

Bronnen, noten en/of referenties

Buck, J. & Villines, S. (2007). We the People: Consenting to a Deeper Democracy. Washington, DC: Sociocracy-info Press. ISBN 978-0-9792827-0-6.
Quarter, J. (2000). Beyond the Bottom Line: Socially Innovative Business Owners. Greenwood Publishing Group. ISBN 978-1-56720-414-8.
Romme, A.G.L. (1999), "Domination, self-determination and circular organizing." Organization Studies, vol. 20: 801-832.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Buck, J. & Villines, S. (2007). We the People: Consenting to a Deeper Democracy. Washington, DC: Sociocracy-info Press. ISBN 978-0-9792827-0-6.

[2] Quarter, J. (2000). Beyond the Bottom Line: Socially Innovative Business Owners. Greenwood Publishing Group. ISBN 978-1-56720-414-8.

[3] Romme, A.G.L. (1999), "Domination, self-determination and circular organizing." Organization Studies, vol. 20: 801-832.