Sociale huurwoning

Een sociale huurwoning is in Nederland een type huurwoning waarbij gehuurd wordt met een kale huur die bij aanvang van de huur niet hoger is dan de dan geldende liberalisatiegrens (2019: € 720,42 per maand)[1], of als een volgens het Woningwaarderingsstelsel redelijke huur niet hoger is dan deze grens en de nieuwe huurder binnen 6 maanden na aanvang van de huur dit laat corrigeren. Deze woningen vormen de gereguleerde huursector. Vooral woningcorporaties, maar ook particulieren en commerciële bedrijven, verhuren woningen in de gereguleerde huursector.

In Nederland dient een woningcorporatie 80% van hun beschikbare sociale-huurwoningen, die vrij komen voor verhuur, toe te wijzen aan mensen met een inkomen tot 38.035 euro (in 2019). 10% mag naar inkomens tussen 38.035 en 42.436 euro, de laatste 10% mag naar andere inkomens.[2]