Sniff 'n' the Tears

Sniff 'n' the Tears werd in 1974 opgericht onder de naam Ashes of Moon. Omdat de groep er niet in slaagde een platencontract te sluiten, werd hij al snel weer opgeheven.

Toen drummer Luigi Salvoni enkele jaren later nog eens het demobandje beluisterde, haalde hij zanger Paul Roberts (die inmiddels kunstenaar in Frankrijk was geworden) over om opnieuw met Nick Dyche (gitaar), Laurence Netto (gitaar), Keith Miller (keyboard) en Nick South (basgitaar) een band te beginnen. In de zomer van 1978 kreeg de groep een platencontract aangeboden. Het nummer Driver's Seat was een grote hit in onder meer de Verenigde Staten, Australië en Nederland in 1980. In Nederland was Driver's Seat hun 2e hit, nadat One love al de 34e positie in de Top 40 haalde. De single The Driving Beat behaalde na het succes van Driver's Seat in 1981 nog een tipnotering, hierna ging het bergafwaarts met de groep. Laurence Netto scoorde onder de naam Loz Netto's Bzar begin 1983 nog een bescheiden hit met het nummer Fadeaway.

In 1991 werd het nummer Driver's Seat opnieuw uitgebracht, nadat het te horen was in een tv-reclamespotje voor Pioneer Car Audio, en ditmaal haalde het de nummer 1-positie.

Zanger-songwriter Paul Roberts, die ook verantwoordelijk was voor de platenhoezenafbeeldingen, is inmiddels kunstschilder.