Smithuyserbos

Het Smithuyserbos is een bos ten zuistoosten van Hilversum in de Nederlandse provincie Noord-Holland.

Smithuyserbos
Natuurgebied
Situering
Land	Nederland
Locatie	provincie Utrecht
Coördinaten	52° 12′ NB, 5° 12′ OL
Dichtstbijzijnde plaats	Hilversum
Informatie
Oppervlakte	0,4 km²
Beheer	Goois Natuurreservaat
Foto's
Smithuyserbos vanaf de Hollandse Sloot

Het bos wordt in het noordoosten begrensd door de Lage Vuurscheweg en in het oosten door de Hollandsesloot, de oude grens tussen het graafschap Noord-Holland en het gebied van de bisschop van Utrecht. Het bos ligt ten zuiden van het Hilversums Wasmeer en ten oosten van De Zuid aan de noordzijde van de Maartensdijkse bossen.

Het bos vormde een deel van het 'oerbos' het Erfgooiersbos.[1] De kavels op het hedendaagse Smithuyserbos werden in 1836 door de Nederlandse staat verkocht aan Pieter Franciscus de Seyff, Sigismundus Pieter ham Fredrikszn en Jan van den Andel. In 1838 verkochten zij hun deel aan Pieter Johannes Smithuysen. Sinds 1911 wordt het gebied naar deze Amsterdamse makelaar in tabak genoemd. Smithuysen beplantte het terrein met dennen, met aan de randen inlandse eiken. Nadat zijn erfgenaam Petrus Henricus Franciscus in 1890 was gestorven lieten diens erfgenamen vrijwel het gehele bos kappen.

Vervolgens werd het gebied in 1893 verkocht aan en het terrein op 28 september 1893 aan muntmeester Hugo Laurens Adriaan van den Wall Bake en Willem Karel Lodewijk van Walree. In 1897 verkocht Van Walree zijn deel aan de zoon van Van den Wal Bake. Deze zoon Van den Wall Bake was tevens eigenaar van villa Heidepark (Soestdijkerstraatweg) en Monnikenberg en herplantte het bos met dennen, vooral grove den, en loofbomen.

Nadien kreeg het bos meerdere eigenaren, maar in 1937 werd het bos eigendom van D.P.R.A. Bouvy (1915-1993). Deze herstelde en verjongde het bos. Hij liet middenin het Smithuyserbos de opslagplaats, dagverblijf en uitkkijktoren de Wolfsdreuvik bouwen.