Slag bij Château-Thierry (1918)

De Slag bij Château-Thierry vond plaats op 18 juli 1918 en was een van de eerste botsingen van het Amerikaanse Expeditieleger (AEF) met de Duitsers onder het bevel van generaal "Black Jack" Pershing. Het was een gevecht in de Eerste Wereldoorlog als onderdeel van de Tweede Slag bij de Marne, voortvloeiend uit het Duitse Rheims-Marneschutz-offensief, bedoeld om het AEF een flinke klap te geven.

Slag bij Château-Thierry
Onderdeel van Eerste Wereldoorlog
Amerikaanse postkaart
Datum18 juli - 21 juli 1918
LocatieNoord-Frankrijk
ResultaatGeallieerde overwinning
Strijdende partijen
Frankrijk
USA
Duitse Keizerrijk
Leiders en commandanten
Jean-Marie Degoutte
John Pershing
Max von Boehn
Eenheden
6de Franse Leger
Drie Amerikaanse divisies
8ste Duitse Leger

In de ochtend van 18 juli 1918 lanceerden Franse (waaronder ook koloniale) en Amerikaanse troepen, gesitueerd tussen Fontenoy en Château-Thierry, onder de algemene leiding van de geallieerde opperbevelhebber Ferdinand Foch een tegenaanval op de Duitse posities. Deze aanval over een front van 40 kilometer was de grootste geallieerde tegenaanval tot dan toe in het jaar 1918. Het Amerikaanse leger had reeds een rol gespeeld in de regio van Soissons en Château-Thierry, maar dat was onder Franse leiding en met veel Franse steun.

Achtergrond

Ondanks het feit dat Rusland door de Russische Revolutie de geallieerden had verlaten en Duitsland dus niet meer op twee fronten hoefde te vechten, waren de geallieerden in het voordeel door de toetreding van de Amerikanen tot de oorlog. Deze nieuwe troepen hadden echter een lange training nodig en daarom werden Amerikaanse troepen maar mondjesmaat ingezet in het voorjaar van 1918. Daarom had het Duitse opperbevel aan het westfront eind maart 1918 meer manschappen tot zijn beschikking dan de geallieerden. De Duitse generaal Ludendorff, de rechterhand van opperbevelhebber Paul von Hindenburg, besloot dit voordeel qua mankracht uit te buiten en aan te vallen met behulp van de Infiltratietactiek van de stormtroepen. Toen de aanvallen op 21 maart begonnen waren de geallieerden volledig overweldigd. In enkele dagen rukten de Duitsers tijdens Operatie Michael zo'n 65 kilometer op. Ook met de offensieven Blücher-Yorck en Georgette rukten ze tientallen kilometers op, totdat ze stuitten op hevig geallieerd verzet. Deze terreinwinsten waren echter erg duur voor de Duitsers, terwijl de geallieerden hun verliezen konden aanvullen met Amerikanen. Bij Château-Thierry bereidden de Fransen en Amerikanen een tegenaanval voor.

Verloop van de slag

  • 18 juli: Amerikaanse en Franse legers verzamelen zich en lanceren een tegenaanval onder het bevel van de opperbevelhebber van de geallieerde strijdkrachten, Ferdinand Foch, die later bevorderd werd tot Maarschalk van Frankrijk voor het winnen van de Tweede Slag bij de Marne en het vernietigen van de Duitse posities. De geallieerden slaagden erin hun aanval geheim te houden, en de Duitsers waren dan ook compleet overweldigd als de Amerikanen om 4:45 uur 'over the top' (uit hun loopgraven) gingen zonder enige vorm van voorbereidend artilleriebombardement. Wat er wel was, was een goed georganiseerd, gesynchroniseerd oprollend spervuur. Deze tactiek had in het verleden niet echt zijn nut bewezen, want meestal was de enige vorm van communicatie tussen artillerie en infanterie duiven of koeriers, wat niet echt de meest accurate middelen waren.
  • Tegen de middag zijn de Duitsers uit de dorpjes Dammard, Belleau, Troesnes, Villers-Hélon verdreven door Franse troepen, de Marokkanen (Zouaven en Tirailleurs) aan de linkerflank namen Chaudun in en de Amerikanen heroverden Vierzy.
  • 19 juli: Het 6de Leger herovert Neuilly-Saint-Front en het plateau van Priez.
  • 21 juli: Generaal Degouttes troepen marcheren Château-Thierry binnen en avanceren in het bos van Tardenois, waar enkele Duitse divisies zich verscholen. Tegen de avond was het 6de Leger 10 km opgerukt en de geallieerde voorhoede betrekt stellingen bij Hartennes en Oulchy-le-Château, waar geallieerde troepen nog steeds standhielden, en avanceerden verder tot Grisolles, Bezu, Saint-Germain en Epieds
Het dorpje Vincelles na de slag
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.