Sinus Iridum
Sinus Iridum is een gebied op de maan dat in noordwestelijke richting vanuit de Mare Imbrium uitsteekt. Het cirkelvormige gebied heeft een diameter van 236 kilometer en ligt op de selenografische coördinaten 44.1° NL, 31.5° WB. Het werd Sinus Iridum (Latijn voor "regenboogbaai") genoemd door de 17e-eeuwse Italiaanse astronoom Giovanni Battista Riccioli.
Het gebied is een vulkanische vlakte van basalt. Het is grotendeels plat, met uitzondering van enkele mareruggen. Er zijn geen grote inslagkraters, wel enkele satellietkraters van onder meer Bianchini.
Het gebergte Montes Jura ligt in een halve cirkel rond Sirus Iridum, van het noordoosten tot het zuidwesten van het gebied. Het deel van het gebergte in het uiterste noordoosten van Sirus Iridum heet Promontorium Laplace ("Kaap Laplace"), en het deel van het gebergte in het uiterste zuidwesten van Sirus Iridum heet Promontorium Heraclides ("Kaap Heraclides").
Sinus Iridum was de bedoelde landingsplek van de Chang'e 3, een Chinese ruimtesonde, die in 2013 naar de maan gelanceerd werd. Uiteindelijk kwam de lander in de Mare Imbrium terecht.