Sint-Lambertuskathedraal

De bouw van de enorme gotische kathedraal begon in 1194 en werd in de 15e eeuw voltooid. Het was een van de eerste gotische kathedralen na de Notre-Dame van Parijs. Zij werd gebouwd op de fundamenten van een eerdere kerk die in 1185 was afgebrand. Vooraan had zij twee torens van ongeveer tachtig meter hoog, middenin een enorme toren van 134 meter. Vlak naast de kathedraal stond het Paleis van de Prins-bisschoppen, het Palais des princes-évêques, dat nu het Luikse gerechtsgebouw is.

Ten zuidoosten van de kathedraal bevond zich de kleine kerk Notre-Dame-aux-Fonts (Onze-Lieve-Vrouwe-van-de-doopvont). Voor deze doopkerk vervaardigde Reinier van Hoei in opdracht van abt Hellinus een doopvont. Deze Notre-Dame-aux-Fonts is samen met de kathedraal afgebroken. Het doopvont is daarna ondergebracht in de Sint-Bartolomeüskerk.

De eerste Luikse Revolutie tegen de prins-bisschop vond plaats in 1789. De afbraak van het verguisde symbool van de prins-bisschoppelijke macht kwam pas later, in 1793. Hoewel het initiatief kwam van revolutionaire Luikenaars zelf, werden de plannen om de kathedraal af te breken pas effectief uitgevoerd na de terugkeer van de Fransen in 1794. Zij gebruikten het lood en het koper voor hun oorlogsvoering. Een rapport van november van dat jaar meldt de "levering" aan de Fransen van 298.200 pond lood en 44.818 pond koper. De grote toren werd in juli 1795 neergehaald. Het verder opruimen van de ruïne van de kerk duurde tot in de 20e eeuw. Historici vergelijken de symboolwaarde van de vernietiging van de kathedraal van Luik met die van de onthoofding van Lodewijk XVI in Parijs.

In Luik bleef er, letterlijk en figuurlijk, een gat in het hart van de stad. Het duurde tientallen jaren voordat het nieuw ontstane plein een nieuwe bestemming kreeg. De lege plek waar de kathedraal stond heet nu Place Saint-Lambert.