Sint-Franciscus van Assisiëkerk (Heerlen)

In 1923 werd de kerk gebouwd naar het ontwerp van de Rotterdamse architect Piet Buskens. Naast de kerk werd er een klooster gebouwd dat later dienst is gaan doen als pastorie. De kerk en het klooster, verbonden via een kloostergang, stonden op grond die door de Parijse familie De Wendel geschonken werd. Zij waren de eigenaars van de Oranje-Nassaumijnen.

In 1948 werd er tegen de noordgevel van de kerk een Heilig Hartkapel gebouwd ter ere van het 25-jarig bestaan van de kerk.

Sinds 1965 is de ruimte aan de westzijde van de apsis in gebruik als dagkapel.

In 1982 werd de dagkapel gerestaureerd.

Het bakstenen niet-georiënteerde kerkgebouw is opgetrokken met invloeden van expressionisme en neogotiek. Het heeft een hoofdzakelijk rechthoekige plattegrond onder een zadeldak, met aan de noordzijde het portaal onder een zadeldak met verlaagde noklijn en drie toegangsdeuren onder drie spitsbogen, en een koor onder een zadeldak met verlaagde noklijn. Het driebeukige schip heeft zes traveeën in basilicale opstand met steunberen en spitsboogvensters. De kerk heeft geen kerktoren maar wel midden op het schip een dakruiter.

Zie de categorie Sint-Franciscus van Assisiëkerk, Heerlen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.