Sigillaria

Sigillaria is een geslacht van wolfsklauwachtige bomen uit de uitgestorven groep der Lycopodiophyta, die voorkwamen in het tijdperk Carboon, en samen met de geslachten Lepidodendron en Bothrodendron de familie Lepidodendraceae vormde. Tijdens het Westfalien D (Carboon) kwam de groep veelvuldig voor en is sinds het Perm (Rotliegendes) uitgestorven.

Sigillaria
Fossiel voorkomen: Carboon
Artistieke impressie van een Sigilaria.
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Clade:Tracheophyta
Clade:Lycophyta
Klasse:Isoetopsida
Orde:Lepidodendrales
Familie:Lepidodendraceae
Geslacht
Sigillaria
Fossiel van Sigillaria sp. (Oost-Pennsylvania)
Afbeeldingen Sigillaria op Wikimedia Commons
Portaal    Biologie

Beschrijving

De 'bomen' bereikten een hoogte van 30 meter met een stamdoorsnede van 1 meter. Ze waren verwant met de huidige Wolfsklauwen, ook al zijn deze vele malen kleiner. De stam liep door tot in de grond net als bij Palmvarens, deze ging over in het rizoom, de fossiele afdrukken van dit rizoom noemen we ook wel stigmaria. Wanneer de microfyllen afvallen blijft een bladlitteken achter op een bladkussen. Deze hebben een zeshoekige vorm en staan verticaal boven elkaar, dit in tegenstelling tot de bladlittekens van Lepidodendron, die een andere vorm hebben en spiraalsgewijs staan ingeplant.

Deze grote primitieve boom had een uitgesproken karakteristiek aspect: de slanke stam, in feite, eindigde in een top bestaande uit een paar takken, meestal twee, met naaldvormige bladeren. Een ander kenmerk dat de plant onderscheidt van andere lepidodendracea (zoals Lepidodendron) was de structuur van de bladlittekens die op de schors aanwezig waren nadat de bladeren waren gevallen. Meer dan 20 meter hoog (in sommige gevallen zelfs 30), had deze boom bladbasissen die spiraalvormig op de stam waren gerangschikt maar verticaal waren uitgelijnd. De bladeren waren langer dan die van Lepidodendron en hadden een lineair en lancetvormig uiterlijk: de breedte was slechts ongeveer een centimeter, terwijl de lengte een meter kon bereiken. Het ongewone uiterlijk van de plant was te wijten aan de zeer korte takken en lange dicht bij elkaar geplaatste bladeren, die grote plukjes vormden aan het einde van de stam.

Habitat

Samen met Lepidodendron en Calamites was de plant een van de belangrijkste vormen van bomen in de Carboonbossen in hete, vochtige omgevingen. Tijdens deze periode waren deze planten zo overvloedig dat talloze fossiele koolstofafzettingen bijna uitsluitend uit hun overblijfselen bestaan.

Fossielen

Geïsoleerde bladeren en vruchten zijn ook bekend van Sigillaria, in het verleden toegeschreven aan verschillende geslachten, evenals de geïsoleerde wortelsystemen bekend als stigmaria. Deze wortelstokken waren groot en in veel gevallen hadden ze een bijna horizontale ontwikkeling en verspreidden zich vele meters rond de plant. In sommige gevallen zijn deze wortelsystemen in situ bewaard, samen met de basis van de stam.

Soorten

  • S.alveolaris Brongniart (1828)
  • S.barbata Weiss (1887)
  • S.bicostata Weiss (1887)
  • S.boblayi Brongniart (1828)
  • S.brardii Brongniart (1828)
  • S.cancriformis Weiss (1887)
  • S.cristata Sauveur (1848)
  • S.cumulata Weiss (1887)
  • S.davreuxii Brongniart (1828)
  • S.densifolia Brongniart (1836)
  • S.elegans Sternberg (1825)
  • S.elongata Brongniart (1824)
  • S.fossorum Weiss (1887)
  • S.hexagona Brongniart (1828)
  • S.loricata Weiss (1887)
  • S.mammiliaris Brongniart (1824)
  • S.menardi Brongniart (1828)
  • S.micaudi (Zeller (1886-1888)
  • S.monostigma Lesquereux (1866)
  • S.orbicularis Brongniart (1828)
  • S.ovata Sauveur (1848)
  • S.pachyderma Brongniart (1828)
  • S.principes Weiss (1881)
  • S.reticulata Lesquereux (1860)
  • S.rugosa Brongniart (1828)
  • S.saulii Brongniart (1836)
  • S.schotheimiana Brongniart (1836)
  • S.scutellata Brongniart (1822)
  • S.sillimanni Brongniart (1828)
  • S.tesselata Brongniart (1828)
  • S.transversalis Brongniart (1828)
  • S.trigona Sternberg (1826)
  • S.voltzii Brongniart (1828)

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.