Sibon (geslacht)
Sibon is een geslacht van slangen dat in Mexico, Midden- en Zuid-Amerika voorkomt. Het geslacht telt 16 bekende soorten. Vijf soorten zijn tussen 2013 en 2017 ontdekt, vier van deze soorten zijn met uitsterven bedreigd.
Sibon | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sibon sanniola in Mérida, Mexico | ||||||||||||||
Taxonomische indeling | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Soort | ||||||||||||||
Sibon (geslacht) | ||||||||||||||
Typesoort | ||||||||||||||
Coluber nebulatus, Linnaeus, 1758 | ||||||||||||||
Afbeeldingen Sibon op | ||||||||||||||
Sibon op | ||||||||||||||
|
Kenmerken
De soorten van het geslacht Sibon leven allen in bomen. Ze hebben allemaal een stompe snuit die zodanig aangepast is dat hij gebruikt kan worden om slakken uit hun huisjes op te zuigen. De tanden worden gebruikt om de slak(ken) naar binnen te werken, in plaats van gif in te spuiten of het voedsel vast te houden.
Soorten
Het geslacht Sibon bestaat uit de volgende soorten:
- Sibon annulatus (Günther, 1872)
- Sibon anthracops (Cope, 1868)
- Sibon argus (Cope, 1876)
- Sibon bevridgelyi (Arteaga, 2018)
- Sibon carri (Shreve, 1951)
- Sibon dimidiatus (Günther, 1872)
- Sibon dunni J.A. Peters, 1957)
- Sibon lamari Solórzano, 2001)
- Sibon linearis (Pérez-Higareda, López-Luna & H.M. Smith, 2002)
- Sibon longifrenis (Stejneger, 1909)
- Sibon manzanaresi (McCranie, 2007)
- Sibon merendonensis (Rovito, Papenfuss & Vásquez-Almazán, 2012)
- Sibon miskitus (McCranie, 2006)
- Sibon nebulatus (Linnaeus, 1758)
- Sibon noalamina (Lotzkat, Hertz & G. Köhler, 2012)
- Sibon perissostichon (Köhler, Lotzkat & Hertz, 2010)
- Sibon sanniolus (Cope, 1866)
De soorten Sibon bevridgelyi en Dipsas bobridgelyi zijn vernoemd naar vader en zoon Beverly en Robert Ridgely.
Bron
|
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.