Sequoiafarm Kaldenkirchen

De Sequoiafarm Kaldenkirchen in Kaldenkerken (stadsdeel van de Duitse gemeente Nettetal) is een meer dan 35.000 vierkante meter groot arboretum met een rijke geschiedenis. Tegenwoordig staan hier mammoetbomen van 63 jaar oud, een uniek bos van kustmammoetbomen van inmiddels 37 meter hoog (2013), watercipressen en meer dan 400 andere zeldzame boomsoorten.

Arboretum Sequoiafarm
Ingang van de Sequoiafarm
Geopend1950
LocatieNettetal,
Duitsland
Oppervlakte3,5 hectare
Coördinaten51° 19′ NB, 6° 10′ OL
Lid vanVereniging Sequoiafarm e.V.
ThemaMammoetboom, Kustmammoetboom, Watercipres
Website
Sequoia sempervirens (2010: 58 jaar oud)
Een groep sequoia's (s. giganteum)
Bezoekers in de Sequoiafarm (Watercipres-weg)

Geschiedenis

De Sequoiafarm werd door het tandartsechtpaar Ernst J. Martin en Illa Martin in 1948 opgezet. In 1950 en 1951 werden de eerste grotere aantallen Sequoiadendron ingezaaid. Het project werd gesubsidieerd door de Deutsche Forschungsgemeinschaft. Binnen de farm werd in 1952 als test een klein bos van 23 relatief dicht bij elkaar staande mammoetbomen aangeplant. De bomen waren in 2012 ca. 36 m hoog. Later werden de minder winterharde kustmammoetbomen (Sequoia sempervirens) en de pas in 1941 ontdekte watercipres (Metasequoia glyptostroboides) op de farm vermeerderd. De Martins verzamelden planten van over de hele wereld. Op deze manier werd het arboretum verrijkt met kostbare exemplaren van bomen en struiken.

Toen Ernst J. Martin in 1967 plotseling overleed, was het voor zijn vrouw onmogelijk om de Sequioafarm alleen te blijven onderhouden. In april 1970 nam na een lange zoektocht naar een geschikte opvolger de deelstaat Noordrijn-Westfalen het perceel over om er een biologisch station van de Pädagogische Hochschulen Rheinland te vestigen.

Later werd het station gebruikt door de Universiteit van Keulen. In 1987 kocht energieleverancier Stadtwerke Nettetal het terrein en de Universiteit van Essen hield tot en met 2007 het vruchtgebruik. Het is sinds 2013 in bezit van de stichting Sequoiafarm e.V., waarin vrienden van mammoetbomen zich gezamenlijk inzetten voor de instandhouding van dit arboretum.[1]

Collectie (selectie)
Binominale nomenclatuurNederlandse naamLand van herkomst
Ailanthus altissimaHemelboomChina, Taiwan
Calocedrus decurrensWierookcederWesten van de VS
Gunnera manicataMammoetbladZuid-Brazilië
Larix kaempferiJapanse lariksHonshu (Japan)
Magnolia kobusKleinbloemige magnoliaJapan
Nothofagus obliqua (het grootste exemplaar in
Duitsland)[2]		SchijnbeukChili, Argentinië
Parrotia persicaPerzisch ijzerhoutNoord-Iran
Pinus ayacahuite (het grootste exemplaar in
Duitsland)[3]		Mexicaanse White PineMexico, Midden-Amerika
Pinus pinasterZeedenMiddellandse Zeegebied
Pinus strobusWeymouthdenNoord-Amerika
Sequoia sempervirensKustmammoetboom of kustsequoiaWestelijk Noord-Amerika
Sequoiadendron giganteumMammoetboom of reuzensequoiaCalifornië
Thuja plicataReuzenlevensboomWestelijk Noord-Amerika
Tsuga sieboldiiZuid-Japanse hemlocksparJapan
Wollemia nobilisWollemiaAustralië
Zanthoxylum simulansSzechuanpeperJapan
Zie de categorie Sequoiafarm Kaldenkirchen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.