Seiko Hashimoto

Hashimoto is een van de succesvolste Japanse schaatssters. Wereldkampioen werd ze nooit, maar wel haalde ze het podium bij de WK Junioren, WK Allround, WK Sprint en de Olympische Winterspelen. Ze haalde als eerste Japanse een medaille op de Winterspelen.

De Japanse won eenmaal het eindklassement bij de wereldbeker (1000 meter in 1990) en won zes maal goud bij de Aziatische Winterspelen (2 keer in 1986 en 4 maal in 1990).

Als dochter van een van de grootste paardenfokkers in Japan, leek ze voorbestemd jockey te worden. Ze koos uiteindelijk voor schaatsen.

Al vanaf 16-jarige leeftijd deed Hashimoto mee aan internationale kampioenschappen. In 1981 werd zij nog vierde bij de WK Junioren in Elverum, maar de twee jaar erna belandde ze wel op het podium. Bij de WK Junioren van 1982 in Innsbruck werd de Japanse derde achter de Oost-Duitse Angela Stahnke en de Nederlandse Yvonne van Gennip een jaar later bij de editie van 1983 won Hashimoto het zilver achter wederom de Oost-Duitse wereldkampioene Angela Stahnke.

In de jaren die volgden werd Hashimoto op alle afstanden beter. Op de sprint- en de allroundkampioenschappen naderde de Japanse het podium in de eindklasseringen. Na driemaal een vierde plek lukte het in 1989 eindelijk om ook bij een senioren WK een medaille te veroveren. In Heerenveen werd zij derde bij het WK Sprint. Bij het WK Allround van 1990 op de hooglandbaan in Calgary stond de zij na drie afstanden aan de leiding, maar een zwakke 5000 meter maakte een eind aan de illussies van een Japanse wereldkampioene, ze werd nog wel tweede op 0,4 punt achterstand van de Oost-Duitse Jacqueline Börner.

Hashimoto eindigde in haar verdere loopbaan nog driemaal als vierde, maar won ook nog twee bronzen medailles. Bij de Olympische Winterspelen van 1992, haar derde Winterspelen, werd ze derde op de 1500 meter en later dat jaar werd ze ook derde bij de WK Allround in Heerenveen. Na het seizoen 1993/1994 hield ze het wedstrijdschaatsen, na 14 jaren, voor gezien.

Hashimoto nam dertien opeenvolgende jaren deel aan het WK Allround, ze was daarmee de eerste vrouw die dit bereikte en alleen Emese Hunyady en Claudia Pechstein wisten later dit aantal deelnames te overtroefen. Op zeven toernooien wist ze afstandmedailles te winnen, 2x goud, 5x zilver en 2x brons, waarvan zeven op de 500 meter en twee op de 1500 meter.

• Haar vader gaf haar de naam Seiko, naar de Olympische vlam (Japans: seika), omdat ze vlak voor de Olympische Zomerspelen van 1964 (Tokio) werd geboren.
• Na haar bronzen medaille op de Olympische Winterspelen in 1992 werd de kunstijsbaan in Fujikyu prompt omgedoopt in Seiko Oval.