Seculier instituut

Een seculier of wereldlijk instituut is een Instituut van Godgewijd Leven binnen de Katholieke Kerk. Het merendeel van de leden zijn leken die, net zoals binnen een religieus instituut, de letterlijke beleving van de evangelische raden (gehoorzaamheid, kuisheid en armoede) betrachten en dit ook bekrachtigen door een belofte. Zij kennen echter niet het gemeenschappelijke leven noch een speciale kleding.

Deze nieuwe vorm van gewijd leven werd officieel goedgekeurd met de apostolische constitutie Provida Mater Ecclesia van 2 februari 1947. Deze instituten zijn van pauselijk of bisschoppelijk recht en worden goedgekeurd door de Congregatie voor de Instituten van Gewijd Leven en Gezelschappen van Apostolisch Leven.

Anno 2006 behoren zo'n 60000 leden tot meer dan 20 seculiere instituten.

Ancillae Ecclesiae (in 1936 gesticht door deken Jules Fierens te Ukkel) en de Servantes de la Vierge des Pauvres (in 1954 gesticht door kanunnik Louis Jamin) zijn voorbeelden uit België. In Nederland bestaan onder andere de Kruisvaarders van Sint-Jan (in 1922 gesticht door Jac. van Ginneken) en het instituut Laetare (in Scheveningen).