Kruisvaarders van Sint-Jan

De Kruisvaarders van Sint-Jan (officieel: Gezelschap van de Kruisvaarders van Sint-Jan) zijn een seculier instituut, een gemeenschap van leken, dat in 1922 als lekencongregatie is opgericht door Jac. van Ginneken.

Van Ginneken richtte in 1922 een lekencongregatie voor mannen op, nadat hij in 1919 de Vrouwen van Bethanië had gesticht. De gemeenschap van de Kruisvaarders van Sint-Jan lijkt naar de vorm sterk op een broedercongregatie. Men legt niet zoals religieuzen kloostergeloften af, maar belooft wel te leven naar de evangelische raden. Sinds 1948 vormen de Kruisvaarders een seculier instituut. Na de beginjaren met straatprediking legden de Kruisvaarders zich toe op volwassenenapostolaat en de opvang van daklozen, onder andere in Rotterdam, Utrecht (Labrehuis), Haarlem, Rijswijk (Nieuwvoorde) en Maastricht. Na de Tweede Wereldoorlog werd het Gezelschap ook buiten Nederland actief. Er werd (technisch) onderwijs verzorgd en werk verschaft in eigen internaten en opvanghuizen.

Het hoofdkwartier van de Kruisvaarders was aanvankelijk gevestigd in de voormalige buitenplaats Bronkhorst, Schouwweg 69 in Wassenaar. Rond 1960 verhuisde het naar Vogelenzang en in 1986 naar Heemstede.