Sebastian Kneipp
Sebastian Anton Kneipp (Stephansried, 17 mei 1821 - Wörishofen, 17 juni 1897), was een Beiers priester en een van de grondleggers van de natuurgeneeskunde. Hij is vooral bekend om de door hem ontwikkelde "Kneippkuur": een vorm van hydrotherapie, die op verschillende manieren gebruikmaakt van water, temperatuur en druk.
Hij werd geboren als vierde zoon van een wever, maar hij kreeg al snel het verlangen om pastoor te worden. In 1846 kreeg Kneipp tuberculose. Hij bestudeerde een boek over watertherapie van Johann Siegmund Hahn uit 1743. Naar aanleiding hiervan deed hij enkele wilde pogingen zichzelf te genezen. Uiteindelijk kwam hij erachter dat hij baat had bij een koud bad voorafgegaan door een flinke inspanning.
Kneipp was de grondlegger van een nieuwe benadering van geneeskunde die gebaseerd is op de volgende vijf pijlers:
- Hydrotherapie
- Kruidengeneeskunde
- Trainen
- Voeding - Een dieet van volkoren granen, groenten en beperkt gebruik van vlees
- Spiritualiteit - Kneipp geloofde dat een gezonde geest leidt tot een gezond persoon
In de 19e eeuw was er een opleving van de hydrotherapie geïnitieerd in 1829 door Vincent Priessnitz, een boer uit Gräfenberg. Deze opleving werd door Kneipp gecontinueerd. Gedurende zijn tijd in Bad Wörishofen behandelde Kneipp zeer veel mensen. tienduizenden mensen kwamen van over de hele wereld bij hem voor zijn adviezen.
In Noorwegen is Sebastian Kneipp vooral bekend om het zogenaamde "Kneipbrød". Een door hem ontwikkeld en zeer populair soort volkorenbrood.
Boeken
Boeken van zijn hand zijn:
- Meine Wasserkur - 1886
- So sollt Ihr leben - 1889
- Ratgeber für Gesunde und Kranke - 1891
- Mein Testament - 1894
Zijn boek Meine Wasserkur werd vele malen herdrukt en in veel talen vertaald.[1]
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties |
Zie de categorie Sebastian Kneipp van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |