San Salvatorkerk (Groningen)

Voor de Tweede Wereldoorlog hoorde het zuiden van de stad, dat toen alleen nog maar het voormalige dorp Helpman omvatte, bij de Jozefparochie, met de huidige kathedraal als parochiekerk. Tijdens de oorlog kwam het openbaar vervoer grotendeels stil te liggen, waardoor de katholieken in Helpman tijdelijk kerkten in de kapel van het toenmalige RKZ aan de Verlengde Hereweg. Toen direct na de oorlog de stad met name aan de zuidkant ging uitbreiden lag een eigen parochie voor de hand. De naam, San Salvator, werd mede gekozen als verwijzing naar Helpman, een bewoner van het oude dorp werd wel aangeduid als Helper, San Salvator werd geduid als Grote Helper. Toen de kerk gebouwd werd, moest de wijk De Wijert nog worden aangelegd. Ten westen van de kerk bevonden zich, tijdens de kerkwijding die de aartsbisschop-coadjutor van het aartsbisdom Utrecht, Bernardus Alfrink verrichtte, nog uitsluitend weilanden.[1]

De kerk is een ontwerp van Cees Pouderoyen. Zijn ontwerp, in de stijl van de Bossche school, greep terug naar de vroeg christelijke Basilica. Een strak driebeukig gebouw met verhoogd middenschip met een halfronde apsis. In de tweede fase werd het schip verlengd, waarbij aan de noordzijde een achthoekige doopkapel werd geplaatst.

De koepel van de apsis is versierd met een grote afbeelding van Christus de verlosser, geschilderd door de Utrechtse kunstschilder Lambert Simon.

Bij de uitbreiding van de kerk, in 1963, was Groningen inmiddels een eigen bisdom. De uitgebouwde kerk - die nu midden in een woonwijk lag - werd daarom gewijd door de bisschop van Groningen Petrus Nierman.

• Lijst van gebouwen in Groningen
• Lijst van gemeentelijke monumenten in Groningen
• Lijst van Groninger kerken
• Lijst van gebouwen in Bossche Schoolstijl

• website van de parochie

Zie de categorie San Salvatorkerk (Groningen) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.