Saimaakanaal

Het kanaal loopt van het Finse Lappeenranta naar de Finse Golf nabij Vyborg en Vysotsk. De totale lengte bedraagt 42,9 kilometer; hiervan loopt 19,6 kilometer door Rusland en 23,3 kilometer door Finland. De breedte varieert van 34 tot 55 meter. Het Saimaameer ligt op 76 meter boven de zeespiegel, dit is dus ook het totale verval van het Saimaakanaal. Het kanaal kent acht sluizen, waarvan drie in Finland en vijf in Rusland.

Aangezien het Saimaameer geen afgesloten geheel is, maar met heel veel andere meren in verbinding staat, is het Saimaakanaal is van vitaal belang voor de transport van hout.

Met de aanleg en het graven werd begonnen in 1845, toen Finland een groothertogdom van Rusland was. In 1856 werd het kanaal in gebruik genomen. Na de Finse onafhankelijkheid in 1917 lag het kanaal geheel op Fins grondgebied. Toen Finland na de Vervolgoorlog een flink stuk van Karelië, inclusief Vyborg, moest afstaan aan de Sovjet-Unie, lag het kanaal opeens in twee landen. Na de oorlog had Finland als verliezende partij een zeer moeilijke en delicate relatie met de Sovjet-Unie; het kanaal werd lange tijd niet gebruikt.

In 1963 kwam hier verandering in toen Finland het Russische gedeelte en het eiland Malyj Vysotskij (Fins: Ravansaari) voor vijftig jaar pachtte. Er werd door beide partijen begonnen met het verdiepen van het kanaal en het moderniseren van de sluizen, en in 1968 werden de houttransporten hervat.

Vanaf 1991 is het kanaal ook toegankelijk voor de pleziervaart. De Finnen hebben na onderhandelingen met Rusland in 2008 een nieuwe pachtovereenkomst voor vijftig jaar afgesloten, ingaande na het einde van het huidig pachtcontract in 2013.

Zie de categorie Saimaa Canal van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.