Ruusbroecgenootschap
Het Ruusbroecgenootschap is een vereniging opgericht met het doel de spiritualiteit in de Nederlanden te bestuderen.
Geschiedenis
Het genootschap werd opgericht in 1925 door vier jezuïeten: Desideer Stracke, Jozef Van Mierlo, Leonce Reypens en Jan-Baptist Poukens.
Het doel werd omschreven als het bestuderen van de geschiedenis van de spiritualiteit in de Nederlanden tijdens de middeleeuwen en de moderne tijd, tot in 1750.
De stichters richtten vanaf 1925 een bibliotheek op en stichtten in 1927 het tijdschrift Ons Geestelijk Erf. Heel wat boeken werden uitgegeven onder de serienaam Studiën en Tekstuitgaven van Ons Geestelijk Erf.
Het Ruusbroecgenootschap werkte als een onafhankelijk onderzoeksinstituut tot in 1973. Het werd toen opgenomen, met behoud van de eigen identiteit, in de Universitaire Faculteiten Sint-Ignatius Antwerpen (UFSIA), eveneens door jezuïeten gesticht en bestuurd. In 2003 ging het genootschap op in de Universiteit Antwerpen, waar het een semiautonome positie behield binnen de Faculteit Letteren en Wijsbegeerte.
Als jezuïeten waren tot recent actief in het genootschap:
- Paul Verdeyen S.J.
- Paul Mommaers S.J.
- Guido De Baere S.J.
Was in 2019 nog actief in het genootschap: Rob Faesen S.J. De overige leden van het genootschap zijn leken, behorende tot het academisch personeel van de Universiteit Antwerpen.
Publicaties
- Mystical Anthropology, 2017.
- 90 jaar Ruusbroecgenootschap, 2015
- The Complete Ruusbroec, 2014.
- A companion to John of Ruusbroec, 2014.
- Schrijven in commissie, 2013.
- Hadewijch - Liederen (2009) / Lieder (2016) / Dalok (2016).
- Repertorium van Middelnederlandse preken, 2003-2008.
- De ornatu spiritualium nuptiarum, 2004.
Literatuur
- Frans HENDRICKX, Geschiedenis van het Ruusbroecgenootschap en zijn bibliotheek, in: tijdschrift Vlaanderen, 2001.
- Christian DE BORCHGRAVE, Eerst Vlaanderen voor Christus: de pionierstijd van het Ruusbroecgenootschap. Averbode, Altiora, 2001.