Roy Lichtenstein

Lichtenstein werd geboren in New York, in een welgesteld joods gezin. Zijn moeder, Beatrice Werner, geboren in New Orleans, was een begaafd pianiste en later huisvrouw. Zijn vader Milton, geboren in Brooklyn, was een vastgoedmakelaar. Na zijn schoolopleiding volgde Roy zomercursussen schilderen aan de befaamde Art Students League of New York, gevolgd door een studie aan de Ohio State University. Na van 1943 tot 1946 dienst te hebben gedaan in het leger, ging hij terug naar Ohio om daar zijn mastergraad te behalen en les te geven.

In 1951 kwam Lichtenstein terug in New York en gaf daar zijn eerste solotentoonstelling. Hij bleef ook lesgeven, in het begin aan het New York State College of Education en later aan het Douglas College, een onderdeel van de Rutgers University in New Jersey.

Gedurende de jaren vijftig heeft Lichtenstein basistechnieken van het abstract expressionisme gebruikt. Hij gebruikte voor zijn creaties thema’s als cowboys, indianen en papiergeld.

In 1961 begon hij strips en stripfiguren te gebruiken, waarmee hij beroemd is geworden. Flatten ... sandfleas is het eerste belangrijke voorbeeld van deze nieuwe stijl. Het schilderij Whaam! uit 1963 is hiervan het bekendste voorbeeld. Een kunstenaar die van invloed was op zijn stijl is Fernand Léger.

Lichtenstein gebruikte vaak rood, geel en blauw als kleurenschema, vaak met dikke zwarte lijnen. Soms gebruikte hij ook groen. Hij gebruikte een speciaal soort stippen (raster dots), zoals de rasterpunten die men in krantenfoto's en stripboeken ziet, waardoor zijn schilderijen de typische striplook kregen. Hij beeldde dingen uit de consumptiemaatschappij af, gewoon zoals ze waren. Hij was niet tegen de consumptiemaatschappij maar geloofde dat deze zichzelf wel belachelijk zou maken als hij de dingen die symbool stonden voor deze maatschappij zo nauwkeurig mogelijk afbeeldde.

Vanaf 1962 ging hij meer naar werken van Picasso, Mondriaan en Monet kijken voor inspiratie voor zijn werk. Halverwege de jaren zestig ging hij zonsondergangen en landschappen schilderen in zijn inmiddels bekende stijl.

Zijn meeste werk bleef geïnspireerd op advertenties en op striptekeningen, die hij zelf beschreef als "zo kunstmatig mogelijk". De striptekeningen vergrootte hij zeer sterk uit, zodat zelfs de in een strip gedrukte egale kleuren als stippen op het schilderij verschenen. Hij ging ook monumentale beelden maken in staal die in verschillende steden werden opgesteld: Barcelona, Madrid, Yale, Washington D.C., New York.

In 1997 overleed Lichtenstein in de New Yorkse wijk Manhattan aan een longontsteking. Zijn laatste voltooide project was het ontwerp van een logo voor Dreamworks Records.

• Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam[1]
• Stedelijk Museum Amsterdam
• Moco Museum Amsterdam

• Karen Bandlow: Roy Lichtenstein und Ostasien, Imhof, Petersberg, 2007, ISBN 3-86568-252-9
• M.L. Corlett en R.E. Fine: The Prints of Roy Lichtenstein Hudson Hills Press, New York 2002 ISBN 1555951961
• D. Cameron, et al.: Pop Art. Prestel, München 1992. ISBN 3791311948
• Janis Hendrickson: Roy Lichtenstein. Die Ironie des Banalen Taschen, Keulen 1988, 1994 ISBN 3822891355

• 
  Brushstroke, Madrid
• 
  Head, Barcelona

• Roy Lichtenstein Foundation

Zie de categorie Roy Lichtenstein van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.