Roodwitte celspin

De soort komt vrijwel overal ter wereld voor, behalve in zeer koude gebieden zoals Alaska, het noorden van Scandinavië, Noord-Rusland en Antarctica. Biologen vermoeden dat de spin oorspronkelijk uit Zuid-Europa of Noord-Afrika afkomstig is en daarna via schepen de hele wereld veroverd heeft. De roodwitte celspin leeft vrijwel uitsluitend van pissebedden en is dan ook overal te vinden waar pissebedden leven. Zij houdt zich overdag schuil onder stenen, composterend materiaal en rottend hout.

De lengte is ongeveer 11 - 15 mm voor de vrouwtjes. De mannetjes zijn half zo groot. De pootspanwijdte van vrouwtjes is maximaal 2 cm, die van mannetjes 1 cm. De kop heeft zes enkelvoudige ogen waarmee de spin vanwege de nachtactieve levenswijze zeer slecht kan zien.

Het kopborststuk is bruin tot roodachtig, het achterlijf is wit tot witgeel. Het lichaam heeft korte pootjes waardoor de spin niet hard kan lopen. Hier heeft het dier niet al te veel hinder van, want de favoriete prooi, de pissebed, is ook niet snel. De kaken en de giftanden zijn tamelijk groot, bij het vrouwtje tot wel 0,5 cm. De kaken zijn enorm krachtig zodat ze met gemak door het pantser van een pissebed kunnen snijden.

De roodwitte celspin is vrij agressief en valt aan bij verstoring. Er wordt een dreighouding aangenomen die bestaat uit het opensperren van de sterke kaken en het opheffen van het kopborststuk. Mensen die gebeten worden door deze spin (wat gezien het gedrag niet ongewoon is) krijgen twee gele blaasjes die uiteindelijk openbarsten. Het is een pijnlijke beet en men kan er duizelig of misselijk van worden.