Rienzi (opera)
Wagner schreef Rienzi, der Letzte der Tribunen in 1842 in wat als zijn vroege periode kan worden beschouwd. Het werk is gebaseerd op een roman van Edward Bulwer-Lytton over Cola di Rienzo. De opera bestaat uit vijf bedrijven. Het was zijn vierde opera, de eerste waarmee hij succes boekte. Het is een werk waar "de stukken vanaf vliegen". Politieke bevelen tellen meer dan menselijke gevoelens. Politiek betekent zowel rituelen als oorlogsvoering: zowel marsen, balletmuziek als uitgebreide koren zijn daarvan het bewijs. Het werk kent veel kleurrijke massascènes: de verkiezing van de tribuun door het volk, het vredesfeest, de gratieverlening, de slachtscène, de krijgstocht, het gebed, de eed om wraak en de triomftocht.
Rienzi, der letzte der Tribunen
| ||||
Rienzi in 1843 | ||||
Oorspronkelijke taal | Duits | |||
Componist | Richard Wagner | |||
Libretto | Richard Wagner | |||
Eerste opvoering | 20 oktober 1842 | |||
Plaats van eerste opvoering | Königl. Sächs. Hoftheater Dresden | |||
Duur | ca. 5 uur | |||
Plaats en tijd van handeling | Rome, halverwege de 14e eeuw | |||
Personen | ||||
| ||||
|
Ook al was het pas Wagners vierde opera, de lengte ervan was al zeer aanzienlijk (de première duurde langer dan 6 uur!), zoals ook in zijn latere opera's niet ongebruikelijk was. De componist stelde dan ook voor de uitvoering ervan over twee dagen te spreiden.
Synopsis
De patriciërszoon Adriano Colonna houdt van Irene, de zuster van de volkstribuun Rienzi. Wanneer tijdens een volksopstand de vader van Adriano wordt gedood, zweert deze wraak en zet de Romeinse burgers op tegen Rienzi. Als zijn aanhangers zich van hem afkeren blijft alleen Irene trouw aan haar broer, en slaat het aanzoek van Adriano af. Zij zal het lot van haar broer delen, wanneer ze de keuze maakt voor een gezamenlijke dood. Wanneer Adriano haar wil redden, komt hij daarbij om.
Zie de categorie Rienzi van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |