Reële economie

Onder de noemer reële economie worden alle economische activiteiten verstaan die niet onder de financiële sector vallen, dus de productie en distributie van materiële goederen en niet-financiële diensten.[1] Het economische begrip reëel (als in reële waarde) gaat terug op Copernicus en diens ideeën over de waardevastheid van geld (zie wet van Gresham). Gedurende de twintigste eeuw raakte het gekoppeld aan de meting van o.a. koopkracht en inflatie. Met de financialisering van de late twintigste eeuw en de daaropvolgende crisis raakte de tegenstelling reëel–financieel ingeburgerd in het maatschappelijk en politiek debat, waarin reële economie een overwegend positieve connotatie heeft aangenomen.[2]