Reflectiecyclus van Korthagen

De reflectiecyclus van Korthagen is een hulpmiddel of strategie voor zowel docenten als leerlingen om zicht te krijgen op hun onderwijskundig functioneren en dit (zelfstandig) bij te sturen. Door deze cyclus stapsgewijs toe te passen zou men systematisch leren reflecteren, daar reflecteren een aan te leren vaardigheid is. Onder reflectie verstaat men het menselijk vermogen om gestructureerd terug te blikken op en na te denken over het eigen handelen.

De Nederlandse onderwijskundige Fred Korthagen ontwikkelde in 1993 een ideaaltypisch model van vijf fasen om het reflecteren te structureren, naar analogie van leercyclus van David Kolb.

Bibliografie
  • Korthagen, F., Koster, B., Melief, K & Tigchelaar, A. (2002). Docenten leren reflecteren: Systematische reflectie in de opleiding en begeleiding van leraren. Soest: Nelissen.
  • Korthagen, F. & Lagerwerf, B. (2008). Leren van binnenuit: Onderwijsontwikkeling in een nieuwe tijd. Soest: Nelissen.
  • Kelchtermans, G. (2001). Reflectief ervaringsleren voor leerkrachten. Een werkboek voor opleiders, nascholers en stagebegeleiders, Cahiers voor Didactiek, nr. 10, Deurne, Uitg. Wolters Plantyn.
  • Deketelaere, A., Kelchtermans, G., Robben, D., Sondervorst, R. (2004), Samen voor de spiegel. Een werkboek over de begeleiding van beginnende leraren, Cahiers voor Didactiek, nr. 17, Deurne, Uitg. Wolters Plantyn.
  • Sjaak Priester (1984): Persiflage als scriptie. Wiskundige leert didacticus een lesje, Folia Civitatis (weekblad van de Universiteit van Amsterdam), 23 november 1984.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.