Reactievergelijking

Een reactievergelijking is een symbolische voorstelling van een chemische reactie of een kernreactie, waarin wordt aangegeven welke reagentia reageren tot welke producten, en in welke verhoudingen.

Het is de bedoeling het aantal atomen aan beide zijden van de reactiepijl gelijk te maken door de coëfficiënten (getallen voor de formules) op te geven. Deze geven het aantal reagerende moleculen weer. Soms worden ook breuken als coëfficiënten ingevuld die de molverhoudingen weergeven van de producten die deelnemen aan de reactie, bijvoorbeeld om te benadrukken hoeveel mol men van bepaald reagens nodig heeft om één mol van een product te maken. Bovendien kan men, doordat de atoomgewichten van de samenstellende elementen bekend zijn, ook de gewichtsverhoudingen berekenen.

In praktijk zal een chemische reactie al beginnen (mits aan de andere voorwaarden is voldaan, bijvoorbeeld toevoeging van energie) wanneer de verhouding benaderd wordt. Dit gegeven is van belang in verband met onder andere de veiligheid. Naarmate de verhouding zuiverder is zal de reactie beter en vlotter verlopen met minder (ongewenste) bijproducten. Een verbranding van koolwaterstoffen die onvolledig verloopt produceert bijvoorbeeld behalve koolstofdioxide en water ook koolmonoxide en roet als bijproducten.

Een reactievergelijking heeft de algemene vorm

De letters a, b, c en d staan voor de coëfficiënten in de vergelijking en (xp,q,r,s) staat voor een aggregatietoestand. Gassen worden weergeven door 'g', opgeloste stoffen in water door 'aq' (van 'aqua' (Latijn voor water)), vloeibare stoffen door 'l' en vaste stoffen door 's'. Merk op dat bij het oplossen van water in water er geen mengsel ontstaat dus water in vloeibare fase wordt altijd aangeduid met 'l'. De symbolen en worden dikwijls gebruikt voor tijdens de reactie ontsnappende gassen en neerslaande vaste stoffen.

Een voorbeeld is de verbranding van methaan:

Een methaanmolecuul reageert met twee zuurstofmoleculen tot een molecuul koolstofdioxide en twee moleculen water. Door de coëfficiënten toe te voegen wordt de vergelijking sluitend gemaakt: we beginnen met 1 koolstofatoom, 4 waterstofatomen en 4 zuurstofatomen, en daar eindigen we ook mee. Let wel: de aggregatietoestand van water wordt hier als vloeistof weergegeven, dus na condenseren van de ontstane waterdamp (waarvan de temperatuur groter is dan 100 °C). Dan zijn alle stoffen weergegeven bij standaard omstandigheden. Als dat niet gewenst is, kan ook H2O(g) gebruikt worden.

Massa, energie en lading

In een volledige reactievergelijking waarin ook de opgenomen of afgegeven energie is opgenomen, is de massa (met toepassing van de massa-energierelatie) links en rechts gelijk. Ook de elektrische lading is links en rechts gelijk. Bij een chemische reactievergelijking zijn beide vaak nul, bij een kernreactievergelijking zijn ze beide vaak positief, doordat alleen opgenomen of afgegeven deeltjes, waaronder de geladen deeltjes, van de kernreactie zelf staan vermeld, niet de elektronen die normaal gesproken horen bij de betrokken atoomkernen.

Meestal is ook bij een kernreactievergelijking het aantal nucleonen links en rechts gelijk. Dit is niet zo bij annihilatie daarvan.

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.