Rapalje

Dieb op MPS (Weeze - Duitsland 2012)

Dieb begon zijn 'carrière' in 1994 toen hij Maceál ontmoette in zijn stamkroeg '1672'. Zij vormden een band met nog wat andere muzikanten en speelden symfonische rock-muziek. Deze muziek werd al snel vervangen door folkrock. Nadat zij enkele muzikanten in '1672' Keltische folk-muziek hoorden spelen werd het rock-gedeelte uit de band verwijderd, samen met de overige bandleden, en zo vormden Dieb en Maceál een duo met de naam 'Ruk en Pluk'. Dieb probeerde accordeon en Maceál een soort van gitaar te spelen. Telkens als Dieb weer eens een nieuw instrument had moest die onmiddellijk voor publiek worden getest. Hij speelde toen al een heleboel verschillende instrumenten en beweert dat hij elk instrument kan bespelen, behalve trompet. Daar zal hij ook aan werken. Wanneer hij in die tijd zijn viool 'het Kanon' bespeelde, maakte hij zo veel lawaai dat Maceál zijn instrumenten moest versterken.

Toen trokken Dieb en Maceál een belted plaid aan en namen de cassette 'Celtic Folk Music' op, met daarop een foto van Dieb en Maceál in kilt met een doedelzak en een trekharmonica die absoluut niet samengingen qua stemming. Dit geeft een idee van hoe hun muziek toentertijd geklonken moet hebben. Dieb oefende meer op viool, accordeon en tinwhistle. Op de cd 'Alesia' speelt hij voor het eerst uilleann pipes. Dit is te horen in 'Mo Ghile Mear'. Dieb is verantwoordelijk voor de kleding van de band en staat ook bekend als 'de kunstschilder'. Hij schilderde de voorkant van de cd 'Rakish Paddy', doet al het grafisch werk voor Rapalje en nu de internetsite.
Dieb is de broer van schrijfster Anjet Daanje.

Maceál op Keltfest 2012.

Deze multi-instrumentalist speelde eerst in een eenmansband elf instrumenten tegelijk. Tegenwoordig speelt hij drie instrumenten simultaan en voegt zo twee denkbeeldige bandleden toe aan Rapalje.

Na 'Ruk en Pluk' werd er een groep geformeerd met de naam 'De Eikeltjes aldus Ronald'. Eerst trad deze groep op bij een songwritingwedstrijd en daarna maakten zij de mensen op de straten van Europa bang. De eerste poging tot een fatsoenlijke naam was 'Klootjesfolk'. Dat werkte helaas niet.

Ook bekend als 'Inspector Gadget' heeft hij een nieuw instrument, de gitouki en compleet nieuwe stemmingen voor mondharmonica en trekharmonica uitgevonden. Tevens doet Maceál de boekingen en administratie van Rapalje.

William op Keltfest 2012

Bekend als straatmuzikant in Groningen en Oldenburg. William speelt zijn liedjes nog steeds op gitaar en mondharmonica. Het werkte niet zo goed dat Maceál aan de ene kant van de straat op dezelfde instrumenten speelde als William aan de andere kant. Toen Maceál trekharmonica en theekistbas leerde spelen probeerden zij iets samen te spelen. Maceál was toen al een duo met Dieb en stelde William aan de band voor.

Bij Rapalje zingt hij en speelt hij gitouki, bodhrán en theekistbas, bekend als 'The Big Guy'. William is voor het eerst te horen op de cd 'Celts in Kilts'. Hij zong 'Jock Stuart' en speelde gitouki in 'The Drunken Sailor' en 'William's Favourite'. Op deze cd was William nog gastmuzikant en zijn foto was dan ook niet op de cover. Inmiddels is hij niet meer weg te denken uit de band en de cover.

David Myles op Keltfest 2012

David Myles speelt sinds 1992 doedelzak. Hij is begonnen met spelen bij 'The Clan MacBeth Pipeband', waarna hij naar The City of Amsterdam Pipeband is overgestapt voor meer uitdaging. Deze band heeft verschillende 1ste plaatsen op kampioenschappen behaald, waaronder de European championships en de Scottish championships. De band behaalde op zijn hoogtepunt een graad 2 klassering bij de Schotse bond, de RSPBA.

David is door Rapalje 'ontdekt' tijdens een Schots festival, waar hij opviel door zijn bijzondere muzikale manier van spelen. David heeft van zijn hobby zijn beroep gemaakt en speelt al een aantal jaar als doedelzakspeler bij de folkband Rapalje. David heeft zich bij Rapalje ontwikkeld tot multi-instrumentalist. Zo speelt hij ook borderpipes, tinwhistle en low whistle.