Radesingel 19 (Groningen)
Het pand Radesingel 19 in de Nederlandse stad Groningen is een monumentaal herenhuis.
Radesingel 19
| ||||
 | ||||
| Locatie | ||||
| Locatie | Radesingel 19, Groningen | |||
| Status en tijdlijn | ||||
| Oorspr. functie | Woonhuis | |||
| Bouw gereed | 1899-1900 | |||
| Architectuur | ||||
| Bouwstijl | Eclectische stijl | |||
| Bouwinfo | ||||
| Architect | Piebe Belgraver | |||
| Erkenning | ||||
| Monumentstatus | Rijksmonument | |||
| Monumentnummer | 483195 | |||
| ||||
Beschrijving
Het herenhuis aan de zuidzijde van de Radesingel maakt met de panden op de nummers 13, 15 en 17 deel uit van een ensemble van vier aaneengeschakelde herenhuizen. Het werd 1899-1900 gebouwd, in een eclectische stijl, naar een ontwerp van de Groninger architect Piebe Belgraver (1854-1916).
Het herenhuis is drie raamtraveeën breed en telt drie woonlagen. Het is opgetrokken in rode baksteen op een rechthoekige plattegrond. De gedrukte begane grond heeft rechtgesloten vensters en wordt afgesloten door een geprofileerde cordonlijst. De vensters op de begane grond hebben segmentboogvormige ontlastingsbogen, op de bel-etage verhoogde segmentbogen en met gekleurde tegels gevulde boogtrommels. De venster op de bovenste verdieping worden bekroond door keperbogen. Alle vensters in de voorgevel, behalve het venster in de geveltop, hebben een vrouwenkopje in de sluitsteen. Het schilddak is bedekt met een zwarte Friese golfpan. Het smeedijzeren hekwerk aan straatzijde stamt uit de bouwtijd van het huis.
Waardering
Het pand werd in 1995 als rijksmonument opgenomen in het monumentenregister, omdat het wordt beschouwd als "karakteristiek voor de architectuur uit het einde van de negentiende eeuw, van algemeen belang uit stedebouwkundig, cultuurhistorisch en architectuurhistorisch oogpunt als gaaf onderdeel van de hoogwaardige stedebouwkundige structuur van de singelreeks langs de zuidkant van de binnenstad van Groningen".[1]
Zie ook
| Bronnen, noten en/of referenties |