Pygostolus
Pygostolus is een geslacht van schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1833 door Alexander Henry Haliday als een subgenus van Leiophron.[1][2]
Pygostolus | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pygostolus sticticus | ||||||||||||
Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
Geslacht | ||||||||||||
Pygostolus Haliday, 1833 | ||||||||||||
Typesoort | ||||||||||||
Cryptus sticticus Fabricius, 1798 | ||||||||||||
Afbeeldingen Pygostolus op | ||||||||||||
Pygostolus op | ||||||||||||
|
Deze schildwespen komen voor in het Holarctisch en Neotropisch gebied. Ze parasiteren hoofdzakelijk op volwassen snuitkevers (Curculionidae), soms op bladhaantjes (Chrysomelidae). Ze kunnen ook hun larven of poppen aanvallen. Het is het enige geslacht uit de subfamilie Euphorinae die cocons maken op takjes of bladeren.[3]
Soorten[4]
Deze soorten zijn in Europa waargenomen:
- Pygostolus falcatus (Nees, 1834)
- Pygostolus multiarticulatus (Ratzeburg, 1852)
- Pygostolus otiorhynchi (Boudier, 1834)
- Pygostolus sticticus (Fabricius, 1798)
Alle soorten
Deze lijst van 9 stuks is mogelijk niet compleet.
- P. clavatus Brues, 1933
- P. falcatus (Nees, 1834)
- P. minax Belokobylskij, 2000
- P. multiarticulatus (Ratzeburg, 1852)
- P. otiorhynchi (Boudier, 1834)
- P. patriarchicus Brues, 1937
- P. sonorensis Cameron, 1887
- P. sticticus (Fabricius, 1798)
- P. tibetensis Chen & van Achterberg, 1997
Bronnen, noten en/of referenties
|
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.