Pretty Good Privacy

Een sleutel is een waarde waarmee je cryptografisch algoritme een tekst versleutelt. Het is in principe een erg groot getal, waarvan de lengte gemeten wordt in bits. Uitgaande van een goed cryptografisch algoritme geldt: hoe langer de sleutel, hoe veiliger de versleuteling.

Hoewel de publieke en de geheime sleutel wiskundig aan elkaar gerelateerd zijn, is het erg lastig om de geheime sleutel af te leiden wanneer men alleen de publieke sleutel weet. Het is in theorie voor iemand die genoeg tijd en rekenkracht tot zijn beschikking heeft mogelijk om deze afleiding te maken. In de praktijk kan dit echter alleen bij (erg) kleine sleutels. Bij grotere sleutels is de rekenkracht van de huidige computers niet voldoende om de afleiding binnen een bruikbare tijd te maken. De keuze van de lengte van de sleutel is dus een afweging tussen veiligheid enerzijds en gebruikssnelheid anderzijds, waarbij het optimum afhangt van de waarschijnlijkheid dat iemand de betreffende boodschap zou willen kraken.

Sleutels worden versleuteld opgeslagen. PGP slaat de sleutels in twee bestanden op; één voor de publieke sleutels en één voor de geheime sleutels. Deze bestanden worden sleutelringen genoemd. Wanneer je PGP gebruikt, zul je in het algemeen de publieke sleutels van jouw ontvangers toevoegen aan jouw publieke sleutelring. Jouw geheime sleutels worden opgeslagen in jouw geheime sleutelring. Wanneer je deze ring kwijtraakt, kun je geen data meer ontcijferen waarvoor je deze sleutels nodig hebt.

Wanneer een gebruiker een bericht wil voorzien van een digitale handtekening, dan voegt hij of zij een met zijn of haar geheime sleutel versleutelde tekst toe aan het bericht. Hierdoor kan een ontvanger controleren of het bericht echt afkomstig is van de verzender door het te ontcijferen met de publieke sleutel van de verzender.

Een groot voordeel van publieke-sleutelcryptografie is dat het zorgt voor een systeem waarmee digitale handtekeningen kunnen worden gebruikt. Hierdoor kan een ontvanger zowel verifiëren of het bericht echt van de verwachte verzender afkomt (authenticiteit) als controleren of de data nog intact is (data-integriteit). Daarnaast zorgt het er ook voor dat een verzender niet kan ontkennen dat hij of zij een bericht gestuurd heeft (non-repudiation).