Platinum (Oldfield)
Platinum is een album geschreven en uitgevoerd door Mike Oldfield. Het is zijn vijfde studioalbum, en het eerste album dat bestond uit een aantal songs. In de Verenigde Staten en Canada werd een vergelijkbaar album uitgebracht onder de naam Airborn.
Analyse
Het album werd in 1979 uitgebracht als langspeelplaat, welke dus uit twee zijden bestond.
Platinum (Parts 1-4)
Op de A-kant stond een track genaamd Platinum (Parts 1-4), dat bestaat uit vier delen. Het duurt bijna 20 minuten. Het is te classificeren als progressieve rock, door het gebruik van elektrische gitaar voor de melodie.
Sally/Into Wonderland
Sally Cooper was de vriendin van Mike Oldfield in die tijd, en het nummer Sally is daarmee een ode aan zijn vriendin, die ook op het album te horen is. Dit is het eerste nummer waarop Oldfield vervormers zoals vocoders en dergelijke gebruikt. Het nummer Sally werd van het uiteindelijke album geweerd, vermoedelijk op voorspraak van Richard Branson van Virgin Records, en vervangen door het nummer Into Wonderland dat door Wendy Roberts werd gezongen. Wonderlijk genoeg staat het nummer toch als Sally op de cover. Alleen de allereerste persingen van het album hebben Sally als onderdeel van de tracklist.
Punkadiddle
Punkadiddle wordt door velen gezien als een protest tegen punkmuziek, waar Oldfield niet veel mee had. Omdat Virgin Records vele punkbands onder contract had, en deze meer promootte dan het werk van Oldfield, werd dit gezien als een van de oorzaken van de wrijvingen tussen Oldfield en Virgin Records. Als het nummer tijdens live-uitvoeringen ten gehore werd gebracht, werd dit doorgaans met ontbloot bovenlijf gedaan.
I Got Rhythm
I Got Rhythm is een cover van het nummer van George en Ira Gershwin.
Woodhenge/Guilty
Op het album Platinum werd het nummer Woodhenge uitgebracht, waar het op het album Airborn werd vervangen door Guilty.
Airborn
Airborn is de titel van een alternatieve uitgave van het album in de Verenigde Staten en Canada in 1980. Het nummer Woodhenge werd vervangen door een live uitvoering gebaseerd op een thema uit Incantations.
Bezetting
- Mike Oldfield - akoestische gitaar, elektrische gitaar, marimba, piano, synthesizer, vibrafoon, zang
- Francisco Centeno - basgitaar
- Sally Cooper - buisklokken
- Demelza - conga
- Neil Jason - bas
- Peter Lemer - toetsen
- Pierre Moerlen - slagwerk en vibrafoon
- Morris Pert - slagwerk
- Nico Ramsden - toetsen
- Wendy Roberts - zang
- Hansford Rowe - bas
- Allan Schwartzberg - slagwerk
- David Bedford - zangarrangement
- Peter Gordon - hoornarrangement
- Michael Riesman - hoornarrangement
- Kurt Munkacsi - technicus
- Tom Newman - producer en technicus
- Richard Manwaring - assistent-technicus
- Renate Blauel - assistent-technicus
Instrumenten
Oldfield heeft veel gebruikgemaakt van zijn Gibson L6-S Custom op dit album. De synthesizers die te horen zijn zijn onder andere een Roland SH-2000 en Sequential Circuits Prophet synthesizers.
Toen Oldfield het album in New York opnam heeft hij ook een disco-arrangement van zijn eerste album Tubular Bells opgenomen, evenals een versie van Free's "All Right Now". Dit laatste werd gebruikt voor een televisieprogramma Alright Now.
Het album is opgenomen bij Electric Lady & Blue Rock, Trougham, Denham, USA, en bij The Manor in Engeland, waarna het werd gemixt bij de Air Studio's.
| muziekalbums van Mike Oldfield |
|---|
|
Tubular Bells · Hergest Ridge · Ommadawn · Incantations · Platinum · QE2 · Five Miles Out · Crisis · Discovery · The Killing Fields · Islands · Earth Moving · Amarok · Heaven's Open · Tubular bells II · The Songs of Distant Earth · Voyager · Tubular Bells III · Guitars · The Millennium Bell · Tr3s Lunas · Tubular Bells 2003 · Light + Shade · Music of the Spheres · Man on the Rocks · Return to Ommadawn · |