Plan 9

Plan 9 is anders opgezet dan vele hedendaagse besturingssystemen en is voornamelijk bedoeld voor netwerken waarin verschillende computers verschillende taken hebben. De filosofie achter Plan 9 is, dat alles als een file gerepresenteerd dient te worden – een concept dat men in Unix-achtige systemen (zoals Linux) ook terugvindt. Een ander concept dat wel anders is dan huidige Unix-achtige systemen is dat er geen verschil hoort te zijn tussen lokale objecten en remote objecten voor de gebruiker.

Een andere feature van Plan 9 was de zogenaamde union-directory. Dit is een concept, dat ervoor zorgt dat verschillende media aan één directory op het bestandssysteem kan worden toegekend op een transparante manier, dus zonder dat de gebruiker het merkt. Bijvoorbeeld het samenvoegen van een netwerkschijf met een lokale schijf kan een toepassing zijn. Veel Unixen kennen dat concept nu ook, maar in die tijd was het erg revolutionair.

Dit concept is zelfs uitgebreid naar de directory /dev, waar de bestanden die naar de apparaten verwijzen in de computer staan en zo directe toegang bieden. Zo kan een computer op een netwerk gebruikmaken van verschillende apparaten van een andere computer, zoals de geluidskaart of het beeldscherm.

Anders dan Linux is Plan 9 een compleet besturingssysteem en Linux monolithische kernel. Plan 9 werkt daarentegen met het principe van een microkernel. Dit betekent dat de kernel van Plan 9 een minimale hoeveelheid functies heeft, net genoeg om additionele functies te laden. Deze kunnen dan op gebruikersniveau draaien, gewoon als een proces. Het voordeel hiervan is dat als zo een proces vastloopt, de rest van het systeem onaangetast blijft.

• (en) Projectpagina