Pinhão (Alijó)

Vanaf de omvorming tot een parochie in 1933 werd het meteen een voorloper door de aanleg van openbare verlichting met elektriciteit en de eerste parochie in het district Vila Real met telefoon, postbedeling en leidingwater [2].
Door zijn gunstige geografische ligging werd Pinhão een belangrijke commerciële post voor het transport van portowijnen. Eerst met behulp van rabelos, vervolgens per trein langs de Douro en tenslotte met tankwagens ontwikkelde de plaats zich spoedig tot een regionaal centrum van de portohandel.

Pinhão heeft 648 (2011) inwoners. In 2001 waren er dat nog 829.[3]

Pinhão is hoofdzakelijk gericht op handel en toerisme. De traditionele wijnboerderijen (quintas), handwerk en vooral het beroemde terrasvormige landschap van de wijngaarden van de Douro zijn grote troeven. Deze plaats heeft een vermaard treinstation, een van de mooiste in Portugal, dat uitbundig versierd is met tegels uit 1937, afkomstig van de Aleluia-fabriek, en bestaande uit 24 panelen met landschappen van de Douro en taferelen van de wijnoogst [4].

De nabijgelegen metalen spoorwegbrug over de Douro werd ontworpen door Gustave Eiffel in de 19e eeuw.

Voor toeristen die de rivier Douro bezoeken is Pinhão een stopplaats van een boottocht vanuit Porto of van de historische stoomtrein van Régua naar Tua.[5]

Het landschap van Pinhão (en de hele Alto Douro) is geclassificeerd door de UNESCO als cultureel werelderfgoed.[6]

• 
  Station Pinhão en snelwegbrug
• 
  Tegels aan het station van Pinhão
• 
  Station Pinhão: uitgang naar het perron
• 
  Station Pinhão: de druivenoogst