Pieter Eijssen
Pieter Eijssen (Schimmert, 15 februari 1906 – Den Haag, 30 juni 1988) was een Nederlands jurist en vicepresident van de Hoge Raad der Nederlanden.
Pieter Eijssen
| ||
Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||
Geboren | 15 februari 1906 (Schimmert) | |
Overleden | 30 juni 1988 (Den Haag) | |
Nationaliteit | ||
Alma mater | Katholieke Universiteit Nijmegen | |
Functies | ||
←1973–1976→ | Vicepresident van de Hoge Raad der Nederlanden | |
←1961–1973→ | Raadsheer in de Hoge Raad der Nederlanden | |
1960–1961 | Advocaat-generaal bij de Hoge Raad der Nederlanden |
Eijssen was de zoon van burgemeester Pieter Hubert Eijssen en Maria Alofs. Hij studeerde rechtsgeleerdheid aan de Katholieke Universiteit Nijmegen, waar hij in 1930 cum laude zijn doctoraalexamen behaalde. Hij begon zijn loopbaan bij de afdeling Rechtswetenschappen en Wetgeving van het ministerie van Justitie te Batavia. In 1947 werd hij overgeplaatst naar Den Haag, waar hij raadsadviseur werd bij het ministerie van Justitie. Tussen 1944 en 1960 was hij hier plaatsvervangend secretaris-generaal. Op 21 juli 1961 werd hij benoemd tot advocaat-generaal bij de Hoge Raad der Nederlanden, en op 11 januari 1961 werd hij voorgedragen als raadsheer, ter vervanging van Nol van Berckel. De benoeming volgde op 27 januari. Eijssen werd op 21 september 1973 benoemd tot vicepresident van de Hoge Raad. Op 1 maart 1976 werd hem ontslag verleend wegens het bereiken van de 70-jarige leeftijd; hij werd opgevolgd door Jacob Peters.
Bronnen, noten en/of referenties
|