Pieter Claeissins de Jonge

Pieter Claeissins behoorde tot de Claeissinsfamilie, als zoon van Pieter Claeissins de Oudere.

In 1570 werd hij als meesterschilder aanvaard in de Brugse schildersgilde. Hij werd deken van het ambacht in 1587-1588, 1600-1601 en 1606-1607.

In 1581 volgde hij zijn broer Antoon Claeissens op als schilder van de stad Brugge. In 1584 maakte hij een triomfboog bij de plechtige intocht van Alexander Farnese, de hertog van Parma, na het einde van het calvinistisch bewind. Hij tekende of schilderde ook landkaarten in opdracht van de stad en herschilderde de wijzerplaat en de naalden van het uurwerk op het Belfort.

• Restauratie in 1585 van de Verrijzenis, hoofdaltaarstuk in de Sint-Salvatorskerk, werk van zijn vader Pieter de Oude, gehavend tijdens de calvinistische periode.
• Polychromeren van het Sacramentshuis met omheining in de Sint-Walburgakerk.
• Portret van Pieter Symons de Tielt, tweede bisschop van Ieper.
• Allegorie van de Vrede in de Nederlanden (1577), een verzinnebeelding van het Verdrag van Doornik van 22 mei 1584, bewaard in het Groeningemuseum.

• James WEALE, Peintres Brugeois. Les Claeissins (1500-1656),, in: Handelingen van het genootschap voor geschiedenis in Brugge, Berugge, 1913.
• Dirk DE VOS, Stedelijke Musea Brugge. Catalogus schilderijen 15de en 16de eeuw, Brugge, 1979.
• Luc DEVLIEGHER, De Sint-Salvatorskatedraal te Brugge. Inventaris, Tielt, 1979
• Jean Luc MEULEMEESTER, Jacob van Oost de Oudere en het zeventiende-eeuwse Brugge, Brugge, 1984.
• Lexicon van West-Vlaamse kunstenaars, Deel I, Kortrijk 1992, Brugge, 1995.
• Pieter Pourbus en de vergeten meesters, tentoonstellingscatalogus Groeningemuseum.